Сақ. Кемел ақын да, бұлбұл әнші де өзің екенсің, Сауытбек! Тәнті болдым.
Жидебай. Ақтарды-ау шерін, сабазың!
Сақ. Бірің әнді әдемі айтасың, екіншің бағасына жетіп тыңдайсың. Қандай жақсы! Екеуіңнің де біздің азғантай күнтуден шыққандарың таңданарлық.
Сауытбек. Таңданбаңыз, аға. Мені ән айтқызып зарлатып, Жидекеңді тіл мен жағына сүйендіріп сарнатып қойған күш – кедейшілік. Кедейшілік қой ғана емес, ой да бақтырады. Екеуіміз кедей-кепшіктігімізді әсем ән- жырымызбен, тапқыр, шешен сөзімізбен білгізбей-ақ жүруші едік, ақыры Ақбөпеге қолым жетпей, жария болды. Жидеке, бұйырғаны осы енді, жүріңіз, қайтайық.
