Құрайыштардың Пайғамбарымызға
көрсеткен тағы бір қорлығы
Абдуллаһ ибн Мәсғуд (р.а.) былай дейді: «Бір-
де Пайғамбарымыз Қағбада намаз оқиды. Әбу Жәһіл,
Рабианың ұлдары Шәйба мен Утба, Уқба ибн Әбу Му-
айт, Умәйя ибн Халаф және тағы екі кісі Хижрда отырған
болатын. Расулаллаһ сәждеге барғанда, ұзақ уақыт
қимылсыз қалды. Сонда Әбу Жәһіл «Мұхаммедтің
үстіне ақтаруға жаңа сойылған түйенің ішек-қарнын
кім әкеледі?» – деді.
Құрайыштың, бәлкім, күллі адамзаттың ең
жексұрыны Уқба ибн Әбу Муайт кетті де, жаңа сойылған
түйенің ішек-қарнын әкелді. Сөйтті де оны сәждеге бас
қойған Аллаһ расулының арқасына ақтара салды.
Ибн Мәсғуд айтады: «Мен сілейіп тұрып қалдым,
тілім байланып қалғандай, үнім де шықпай қалды.
Оларға қарсылық білдіруге дәрмен жоқ. Сол кезде
Құрайыштардың ыстықтан аңылжыған ауаны дар-дар
жыртқан есірік әрі дарақы күлкісінен секем алған бо-
луы керек, Фатима (р.а.) алқын-жұлқын жүгіріп келіп,
әкесі үшін шыр-пыр болып, үстіндегілерді алып таста-
ды да, тілі жеткенше Құрайыштарды жерден алып, жер-
ге салып сыбады-ай. Олар жанарынан жас сырғанаған
Фатимаға ләм-мим деп жауап қайтармады. Аллаһ ра-
сулы (с.а.с.) сәждесін бітіріп, басын көтерді. Намазын
аяқтап үш рет «Аллаһ тағалам! Құрайыштарды саған
тапсырамын. Утбаны, Уқбаны, Әбу Жәһілді және
222
Ибн Кәсир, әл-Бидая 3/271
246
Сахабалар салған сара жол
Шәйбаны саған тапсырамын. Қолымнан ештеңе келер
емес», – деп дұға етті.
Содан кейін Харам мешітінен шыққан бетінде
Әбул-Бахтериге кезікті. Ол таяғына сүйеніп, ауыр ойға
шомып тұр екен. Пайғамбарымыздың
(саллаллаһу аләйһи уә
сәлләм)
жабырқау жүзін байқап: «Саған не болды?» – деп
сұрайды. Аллаһ расулы: «Жолымды бөгемеші», – дейді.
Әбул-Бахтери: «Құдай ақы, не болғанын айтпайыңша,
кетпеймін. Саған бір нәрсе болды, кәне, айт!» – деп тұрып
алады. Аллаһ расулы басынан өткен жағдайды қысқа
қайырып, құлықсыз баяндайды. Өңі өрт сөндіргендей,
Әбул- Бахтери Харам мешітіне тартады. Әбул-Бахтери
Әбу Жәһілге: «Әбул-Хакәм, Мұхаммедтің үстіне
түйенің қан-жынын қотарған сен бе?» – деп сұрайды.
Әбу Жәһіл: «Иә», – дейді мізбақпай тесірейе қарап.
Оның бұл оспадарлығына жаны күйіп кеткен Әбул-
Бахтери қолындағы таяғымен Әбу Жәһілдің басынан
салып қалады. Сол жердегілер ұйлығысып, бір-біріне
тығылды. Әбу Жәһіл: «Сенің бұл әрекетің бізді досқа
күлкі, дұшпанға таба ететін болды. Мұхаммед арамызға
іріткі салып, өзі мен жолдастарын құтқарғысы келеді!»
– деп ашына айқайлады»
223
.
Бұхаридің риуаятында бұл оқиға былай беріледі:
«...Уқба ибн Әбу Муайт қан-жынды әкеп Аллаһ
расулының арқасына ақтара салады. Оған барлығы
қарқылдап күледі. Тіпті ішек-сілесі қатқан біреуі әлгі
жерде құлап қалмау үшін қасындағыға сүйенді».
Ахмәд ибн Ханбәлдің риуаятында да осы оқиғаға
қатысты мынадай мәлімет кездеседі: «Абдуллаһ ибн
Мәсғуд айтады: «Уаллаһи, Аллаһ расулы (с.а.с.) есім-
223
Хайсами, Мәжмәуз-зәуаид 6/13 (9818)
247
Пайғамбарымыздың Аллаһ жолында шеккен қиындықтары
дерін атап тұрып, Аллаһқа тапсырған сол мүшріктердің
барлығы Бәдір соғысында жер жастанды»
224
.
Достарыңызбен бөлісу: |