Алматы 2010 Мұхаммед Юсуф Кандахлауи

251
Пайғамбарымыздың Аллаһ жолында шеккен қиындықтары
шағатын. Ей, рақымдылардың рақымдысы, Сенсің 
шарасыздардың Раббысы! Сен менің Раббымсың. Сен 
мені өзіме қырғи-қабақ танытқан ниеті бөлек тас-
бауыр жандардың тәлкегіне тастама. Өйткені, сен 
мейірімдісің. Тек сен ренжімесең болды, қалғаны мен 
үшін маңызды емес. Аллаһым, азабыңа душар ететін 
сұмдықтан сақта мені. Қараңғылықты нұрландырған, 
дүние мен ақыреттің игілігін танытар Сенің нұрыңа 
сыйынамын. Сен разы болғанша табалдырығыңнан 
кетпеймін. Өйткені Сен құдірет иесісің»
228
.
Пайғамбарымыздың ұхұд соғысында 
көрген қиындығы
Әнәс 
(р.а.)
былай деген: «Ұхұд соғысында 
Пайғамбарымыздың 
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
алдыңғы 
тістерінің бірі сынып, басы жарылады. Аллаһ расулы 
бетін айғыздаған қанды сүртіп тұрып: «Аллаһқа иман 
келтіруге шақырған пайғамбардың басын жарып, тісін 
сындырған халықтан не үміт, не қайыр?» – деген бола-
тын. 
Пайғамбарымыздың осы сөзіне 
«Бұл мәселеде сенің 
еркіңдегі іс жоқ: Аллаһ қаласа, оларға тәубе етуді 
нәсіп етіп, кешіреді, қаласа, жазаға тартады. Сенің 
міндетің – тек ескертіп, уағыздау ғана»
(Әли Имран 
3/128) деген аят түсті
229
.
Айша 
(р.а.)
былай деген: «Ұхұд шайқасының ба-
рысын еске алғанымызда әкем Әбу Бәкір: «Сол күні 
Талханың мерейі үстем болды», – деп, мына оқиғаны 
баяндап берді: 
228
Ибн Кәсир, әл-Бидая 3/136
229
Бұхари, Сахих 4/1493 (3842); Ибн Кәсир, әл-Бидая 4/29

252
Сахабалар салған сара жол
«Ұхұд майданында уақытша жеңілістің ащы дәмін 
таттық. Меккеге елдің алды болып мен оралдым. Аллаһ 
расулына қорған болып, Аллаһ жолында жан берісе 
шайқасқан әлдекім есімнен кетпей қойды. Өз-өзіме: 
«Сірә, Талха боларсың. Сендей ержүрек адамның 
менің туысым болғанына айрықша қуанамын», – дедім. 
Мүшріктермен арадағы шайқаста қаһармандығымен 
көзге түскен тағы бір адам да менің назарымды өзіне 
аударды. Бірақ мен Аллаһ расулына жақындау едім. 
Ол жылдам адымдайтын шапшаң адам болатын. Мен 
оған ілесе алмай артта қала бердім. Қарасам, ол – Әбу 
Убайда ибн Жәррах 
(р.а.)
екен. Пайғамбарымыздың жа-
нына келгенімде тістері сынып, беті жарақаттанғанын, 
дулығасының шынжырбауы жүзіне қадалып қалғанын 
көрдім. Жарасынан қан сорғалап тұрса да, расулаллаһ 
Талханы нұсқап: «Жолдастарыңа көмектесіңдер!» – деді. 
Мен бұл айтқан сөзге мән бере қоймай, дулығасының 
шынжырбауын ағытпақ болғанымда, «Ант етейін, мені 
жайыма қалдырмасаң, сені кешірмеймін», – деді.
Мен оған көмектесуді Әбу Убайдаға (р.а.) тапсыр-
дым. Пайғамбарға қолын батырмайын деген сақтықпен 
Әбу Үбайда шынжырбауды тісімен ағытпақ бол-
ды. Дулығаның шынжыры Әбу Убайданың алдыңғы 
бір тісін жұлып түсірді. Әбу Убайданың орнына мен 
көмектеспек болғанымда, Расулаллаһ бұл жерден кет-
песем, мені кешірмейтінін айтып, тағы ант ішті. Әбу 
Убайда екінші шынжырбауды ағытып жатып, тағы бір 
тісінен айырылды. Негізінен, Әбу Убайда алдыңғы тіс-
тері кетік кісілердің ең әдемісі еді. Пайғамбарымыздың 
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
жарасын таңғаннан кейін, Талханы 

253
Пайғамбарымыздың Аллаһ жолында шеккен қиындықтары
іздеп, бір шұңқырдан таптық. Жетпістен аса жерінен 
жарақат алыпты. Оған да ем-дом жасадық»
230
. 

жүктеу/скачать 1,93 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: