Бір сөзбен айтқанда футболшы доптың артынан жүгіруге, секіруге, кенеттен тоқтап әрі бірден қозғалыс бағытын өзгерте алатын, допты күшпен ұруға мүмкіндік беретін ерекше күшке ие болуы керек. Жылдамдықты дамыту қарқыны негізінде көбінесе кіші жастарда және жасөспірім кезеңінде байқалады: 8 жастан 9 жасқа дейін, 10 жастан 11жасқа дейін, 14 жастан 15 жасқа дейінгі аралықта байқалады.
Соған қарамастан 8—11 жаста секіру, акробатикалық және гимнастикалық жаттығуларды жасау ұсынылады. 12—14 жастағы балалар үшін кішігірім динамикалық жаттығуларды жасауға болады, мысалы арқанға өрмелеу, ядроны итеру сияқты. 15—16 жастағы жасөспірімдер үшін жаттығулар саны арта түседі [15, 42 б.]. Футболшы үшін жылдамдық мүмкіндіктері маңызды орын алады. 11-12 жастағы ер балаларда энергиямен қамтамасыз ету механизмі өсе бастайды, сол себепті жылдамдық қасиеттерін дамытуға бағытталған жаттығуларды молынан орындауды ұсынуға болады. Бастапқы спорттық дайындықтарда жылдамдық қасиеттерін дамытатын әдістер мен құралдар пайдаланылмаса, онда жаттығушылардың жылдамдық қасиеті айтарлықтай дамытмайтындығын ескеру керек.
