Комиссар єаббасов

Біздің Киев

Ерлерім қаһарланып қабақ түйіп,

Ақырып арыстандай жауға тиіп.

Ел кегін, ер намысын жібермеген,

Дос сүйінген, дұшпанның іші күйіп.
Қарсыласқан жауына жер құштырып,

Қабырғасын күйретіп, тауғып үйіп.

Мұзбалақ, болат топшы қырандарым,

Жауға ажал жаудырған көктен шүйіп.

Құрсанған көк болаттан сауыт киіп.

Тажалдың тырнағынан бауырларын,

Азат етті көзінің жасын тыйып.

Қарсы алды батырларын беттен сүйіп.

Бөленді қызыл туға ұлы күні,

Қаһарман аты әйгілі біздің Киев.

Ардақты алған орным ұлы өмірден.

Тасыйды Ақ Еділдей ақ көңілім,

Құлаққа үн келгенде Кремльден.

Москва – соққан жүрек, көрер көзім,

Москва! Сені айтқанда қиял шалқып,

Ерекше қуат дарып, билейді сезім

Москва! Сен жаныма берген азық.

Ұлы мақсат шыңына сәуле шашқан,

Жұлдызы Кремльдің – Темірқазық.

Аймалап алтын күннің шұғыласы.

Құшаққа ап сегіз ғасыр Москва тұр,

Қадірлі қасиетті әрбір тасы.

Нұр төгіп туған деген Ресейде.

Адам затқа азаттық жол көрсетіп,

Ленин тұр күндей күліп Мавзолейде.

Құлпыртып Ресейдің құтты жерін.

Сталин Москвада Кремльден –

Дүниені түгел шолып кемеңгерім.

Әлсізді азат еткен түскен тордан.

Достықтың, батырлықтың тұлғасы сен –

Астанам алтын бесік – ұлы Ордам!

Мұз балақ тас түлектей шыңнан ұшқан,

Құттықтап мерекенді Күн Шығыстан,

Астанам, бір отауың өзін тіккен –

Жайнаған күн сәулелі Қазақстан.