Ф.Ницше дүниені қабылдау мен шығармашылық негізінде екі бастау : апполондық және дионистік жатыр деді. Ф.Ницше үшін Апполон- Эллады руханилық жүзеге асуы, күдік жан, құдайлық ақиқаттың, аспан стихиялық, тыныштық, реттіліктің, шаманың, далалық пен өзін шектеудің, алтын ортаның иегері: Дионис- жер стихиясының құдайы, жер өңдеудің өнімділіктің құдайы, өсімдік дүниесінің, шарап дайындаудың, жүзім өсірудің қамқоршысы, сезімталдықтың, эмоциялықтың, сезімдер қопарылысының, қуаныштың, көңіл көтерудің, кез келген атқарушылықтың кез келген шамадан асуының құдайы.
3.Мәдениет теориясы-бұл мәдениеттің шығу тегін, мәнін, құрылымын, қызметін оқытады. мәдениет теориясын сондай -ақ мәдениет философиясы деп атайды. Мәдениет социологиясы-бұл нақты қоғамдағы мәдени процестерді зерттейді. Мәдениет филологиясы-әртүрлі жазба ескерткіштер арқылы мәдениетті таниды. Этнологиялық мәдениет-әр халықтың өз ерекшелігін білдіретін дәстүр-салттарды оқытады.
Мәдениеттану жеке пән ретінде XIX ғасырдың соңғы ширегінде қалыптаса бастады, сондықтан да оны әлі де болса да буыны бекімеген жас ғылымдар саласына жатқызамыз. Мәдениеттану - мәдениет туралы ғылым, сонымен қатар философиялық ілім.
Бақылау сұрақтары: Мәдениет түсінігінің анықтамасы?
Мәдениеттану ғылымы басқа қандай ғылым салалрымен байланысты?
Мәдениеттің ғылым ретінде қалыптасуына әсер еткен концепциялар?
