Оқулық Медициналық жоғарғы оқу орындарының студенттеріне, дәрігер педиатрларға және
жүктеу/скачать 7,1 Mb.
|
Balalar khirurgiasy kaz medical students
| Иық сүйегінің сынуы өзінің жиілігімен тума жарақаттардың ішінде екінші орын алады. Көбінесе иық сүйегінің ортаңғы бөлігі сынады, ал эпифизеолиздер сирек кездеседі
Нәрестенің иығының қисайғандығын, қолының салбырап жатқандығын, оны қимылдата алмайтындығын көруге болады. Кейде иық сүйегінің орта бөлігі сынығында n.radialis жарақаттанады. Сондықтан нәрестені тексерген кезде саусақтарының сезімталдығын, қимылдың бар-жоқтығына көңіл аудару қажет. Диагноз рентгенографиядан кейін қойылады. Емі. Нәрестелерде иық сүйегі сынғанда репозиция жүргізілмейді, тек иммобилизация жасалады. Ол үшін Дезо, Павлик және басқа да тәсілдер қолданылып, қолды 10-12 күнге таңып қояды. Сүйек сынықтарының ығысуы болған жағдайдың өзінде, олар, бала өсе келе жойылады. Егер де сынықпен бірге жүйке тамырларының жарақаттануы анықталса, онда тиісті емі: массаж, емдік денешынықтыру, витамин В1, прозерин тағайындалады. Иық сүйегінің эпифизеолизі акушерлік көмек көрсету кезінде, қолды бұрағанда туындайды. Эпифизеолиздің клиникалық көрінісі Дюшен –Эрба салдануына ұқсас болады. Бірақ сынық кезінде буын тұсын ұстағанда ауырсыну, сықыр, патологиялық қозғалыс анықталады. Нәрестеде эпифиздің сүйектену ядросы рентгенограммада көрінбейді, сондықтан рентгенодиагностика қиын, тек қана 7-10 күннен кейін рентгенограммада сүйек сүйелін көріп сынықтың болғандығын анықтауға болады. Емі. Қолды шинаға 10-14 күнге салып, байлап қою қажет. Иық сүйегінің төменгі эпифизінің эпифизеолизі кезінде жабық репозиция жасалып, қолға ортафизиологиялық жағдайда 10-12 күнге гипстен лонгета салынады. жүктеу/скачать 7,1 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|