Туған жердің батырларына мың тағзым!

Жауыздықтың өрті лаулап, талай қандастарымыз өмірін қиған бұл соғыстың біткеніне міне 75 жылда толды. Бұл солғысқа талай жерлестеріміз қатысты. Солардың ішінде менің атам Шобдарбай Карибаев та болды. Атам 1916 жылы дүниеге келді. Ұлы Отан соғысына атам 1941 жылы аттанды. Соғыс кезінде талай қиындык көріп,ел үшін ешкашан аянбады. Оңтүстік майданда басқыншылармен болған ауыр шайқастарға қатысқан. 1942жылы оң қолынан жарақат алып, әскери госпитолда емделген соң, әйгілі Сталинград майданында соғысқа араласады. 1943 жылы сол жақ жамбаснан ауыр жарақат алып, 1944 жылдың жазында бір солдаттың жетелеуімен қос балдаққа сүйенеді жәнеде осы жылы атам елге мүгедек болып оралады. Атам соғыстан оралған кезінде жанұясын құрып, әжеммен үш ұл, үш қызды тәрбиелеп өсірді. Атам өте көп марапаттар алған. Осылардың ішінде ең ерекшесі болып табылатын мадақтамасы, «Қызыл жұлдыз» және Қазакстан Республикасы Президентінің жеңістің 50 жылдығына орай берген медалі болып табылады. Тағыда бір ерекше марапаты өз ерлігі үшін, Облыс әкімінен алған медалі. Президенттің өзі оған өз қолыменен алғыс хатпен қол сағат табыстады. Қазіргі кезде жеңіске 75 жыл толды. Бұның бәрі ардагерлеріміздің аркасы.