2.7 Конфуцийфилософиясы Конфуций ілімі - адамды бірінші кезекте әлеуметтік өмірдің мүшесі ретінде қарастыратын ежелгі философиялық мектеп.
Конфуциандық философия қарастыратын негізгі сұрақтар:
1) Адамдарды қалай басқару керек?
2) Қоғамда өзін қалай ұстау керек?
Конфуций ілімі қоғамды жұмсақ басқару үлгісін ұсынады. Оған мысал ретінде басшының өз қоластындағыларға - әкенің өз ұлдарына қарағанындай мейірім - қамқорлыққа немесе бағыныштылардың өзбастығына – інілердің өз ағасына қарым - қатынасындағыдай сенім - құрметке, адалдыққа, жауапкершілікке толы болу керектігін уағыздайды.
Конфуций іліміндегі алатын ереже (жэнь - адамсүйгіштік):
- «Өзіңе тілемейтінді басқаға жасама».
Конфуций ілімінің басты қағидалары:
1) қоғамда және қоғам үшін өмір сүру;
2) императорға бағыну;
3) жасы мен жағдайы үлкен, атағы жоғарыларды тыңдау;
4) адамгершілікті сақтау;
5) ұстамды болу, шектен шықпау, ұшқарылыққа салынбау;
6) бір-біріне жол беру, өзара ізет-ілтипат.
Конфуций ілімі басшы, жетекші қандай болу керек деген сұраққа мән береді, көп тоқталады.
Басшы, жетекші:
1) императорға бағынады;
2) конфуциандық қағидаларды сақтайды;
3) қажетті білімдерді игерген;
4) еліне қызмет ететін патриот;
5) биікті көксейтін, жоғары мақсаттарға ұмтылатын;
6) ізгілікті;
7) мемлекетке, айналадағыларға тек жақсылық жасайтын;
8) мәжбүр ету емес, үлгі көрсету, түсіндіру арқылы ықпал ету;
9) қол астындағылардың және мемлекеттің қамын ойлау;
Бағыныштылар:
1) басшыға, жетекшіге құрмет көрсетуге;
2) жұмыста тыңғылықты болуға;
3) үздіксіз оқу және өзін-өзі жетілдіруге тиіс.
Ежелгі грек философы Сократ сияқты Конфуций де ештеңе жазбаған, оның ойлары айтқан нақыл сөздері, пікірлері шәкірттерінің арқасында «Лунь Юй» («Кеңес пен толғам») кітабында жинақталған.