отырған есімдік тек
бу
түрінде,
-л-сіз
айтылады. Жаңағыдай қол-
д ан ы ста ол еск ер тк іш тер тілін де ү ш ы расп ай д ы . А лайда сол
ескерткіштердің қайсысында да бүл есімдігінің қызметінде III жақтық
жіктік есімдігі
ол
сөзінің қолданылуы жиі үшырасады. Бір — екі мысал:
ол сабыг ешітіп қагангару ол сабыг ыттым
(Т.). “бүл сөзді есітіп қағанға
айттым”.
Култігін ол суңушде отуз йашайур ерті
(КТ). “Күлтегін бүл
соғыста (соғыс болған кезде) отыз жасар еді”.
Качан ол сөзні айтты
феріште кутучуге, теңірінің йарык/іықы йарытты аларны
(КК). “Қашан
бүл сөзді феріште күтушіге айтқанда, тәңірінің бүйрығы сәулелендірді
оларды”.
Ол сөзуну айтты да, жанын теңрі еліне берді
(КК). “Бүл
сөзді айтты да жанын тәңірі қолы на берді”. Келтірілген сөйлемдерде
ол
есімдігі қазіргі тіліміздегі
бул
есімдігінің мәнінде қолданылған.
Солай екендігін текст қүрамындағы бір-біріне жалғас айтылған
сойлемдер мағынасын салғастыра отырып аны қ байқауға болады.
Ал жіктеу есімдігінің мүндай қолданысы қазіргі қазақ тіліне де жат
емес. Алайда қазіргі қазақ тіліндегі мүндай қолданыс негізінен созді
стильдік мөнерлеумен үштасып жатады.
Бу ол
тіркесі де, біздің
байқауымызша, көбіне тек жазба тіл мүраларының тілдік ерекшелігі
ретінде ғана үшырасады. Ауызекі сойлеу тілдің негізгі заңдылықтарын
б а й қ а т а т ы н О р х о н -Е н и с е й ж а з б а л а р ы н д а н ем есе “ К о д ек с
куманикусте” мүндай қолданы сты ң кездеспеуі соны дәлелдейді.
Әйтпесе, XIV ғасырда жазылған “ Кодекс куманикусте” , XI ғасырда
ж а зы л ғ а н “ Қ ү д а т қ у б іл ік т е ” қ о л д а н ы л ғ а н т іл д ік ф а к т ін ің
үшыраспауын ешбір ерекшелікпен түсіндіру мүмкін болмас та еді.
“Қүдатқу білік” — оз заманының жазба тілінің ескерткіші. Ал жазба
тіл қашанда созді саралап, нақтап қолдануға үмытылатыны белгілі.
Бу ол
тіркесі де сондай мақсаттан туған деп қарауға болар еді. Жазба
тіл қүрамында қалыптасқан тіркес жиі айтылу процесінде кірігіп
бүл күйіне келуі әбден ықтимал.
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: