Бүл келтірілген текстер жеке морфологиялық категориялар мен
формалардың қалыптасуын зерттеп білуде баға жетпес материал
е к е н д іг і а н ы қ . Қ ы п ш а қ т іл і ту р ал ы з е р т т е у л е р д ің іш ін д е
көлемділерінің бірі — “ Қитабу ат-тухфати аз-закийя фи-л-лугати
ат-туркия”. Ш амамен ХІҮ ғасырда жазылған болса керек. Создік
материалдарының берілуі жагынан бүл кітап Абу Хайиан еңбегінен
де жогары бағаланады. Еңбекте 3000 соз берілген, олардың копшілігі
(автордың оз айтуы нш а да) қ ы п ш ақ тілінікі. Қ ы пш ақ сөздері
түрікмен тілі сөздерімен салыстырылып отырылады. Бүл кітапта
берілген сөздердің копшілігі дерлік қазіргі қазақ тілінде сақталған.
Ал сол дәуірде жазылған басқа ескерткіштерде кездеспейтін
создер қазақ тілінде ғана бар: бүрау, коже, күндеш (күндес), қолаңса,
т.б. Грамматика бөлімінде баяндалатын негізгі заңдылықтар сол
заманғы қы пш ақ (мамлюк) тілінің сипатын айқындаумен бірге қазақ
тілі грамматикасы қүры лы м ы ны ң даму жолдарын айқы ндауда
сүйенетін тірек.
XIҮ ғасырда жазылып бізге жеткен еңбектердің бірі — “ Китаб-
булғату ал-муштак фил луғати ат-турки ва-л қ ы ф ч ақ ” (“Түрік пен
қыпш ақ тілдерін жақсы оқып үйрену үшін жазылған кітап”). Авторы
— Джамал-ад-Дин А би-Мухаммед Абдуллах ат-Түрки (ш ы ққан тегі,
кім екені аты-жонінде айтылған). Бүл еңбекте берілген создердің
басым көпшілігі түрікмен-огыз тілдерінікі, қы пш ақ создері аз. Бүл
еңбек қ ы п ш ақ тілі мен түрікм ен тілі (оғы з тілі) создері мен
зандылықтарын салыстыра зерттеуде айрықш а қүнды.
Қыпш ақ тілі аралас қарастырылатын еңбектің бірі “ Ибн Муханна
создігі” деген атпен белгілі “ Китабу Хулийат уль-инсан ва хулват
уль-Лисан” кітабы. Шамамен XIII ғасырдың аяғы мен ХІҮ ғасырдың
басы н да ж азы л ган деп қар ал ад ы . Бүл е ң б е к тің тілін П. М.
Мелиоранский коне азербайжан тіліне қатысты деп бағалағаны
белгілі. Алайда соңғы тарихи түркологиялық зерттеулер Египетте
қолданылған қы пш ақ-оғы з эдеби тілінің ерекшеліктерінің бірі — ол
Шығыс Түркістандық тайпалар тілдері заңдылықтарын да бойына
жинаған деп қарайды. Ал соңғы тілдер мен коне азербайжан тілі
үқсас, бір-біріне үласып жатқан тілдер1. Олай болса, Ибн Муханна
создігі де қ а за қ тілі жайлы тарихи салы сты рм а зерттеулердің
негіздерінің бірі болатындыгы талас туғызбайды. Кітапта
-лы //-лу
қосымшасы -лугтүрінде де жарыса қолданылған:
ақ козлу, алтунлуг,
асыгяыг (пайдалы), атлы, атлыг, баглүг (байиіаулы), білігліг (білгір,
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: