Барша мұсылманның ардақты анасы
−
хазірет Айша
64
жемейтін, үйлерінде қазан асылмайтын
76
. Кейде үш
айға дейін тек құрма, зәмзәммен ғана шектелетін
77
.
ал, жейтін нәрсе тапқан кездерінде дастарханға
бірге отырып, бір табақтан жейтін. Кейде осы да-
старханда басқа туыстарымен де астарын бөлісіп
ішетін. Хижаб аяты келместен бұрынғы кезеңде
осындай бір естелік айтқан айша анамыз алла
елшісімен (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) бір табақтан
тамақ жегенін, үйіне келген хазірет Омарды да алла
елшісінің осы тамаққа шақырғанын айтады
78
.
Оның үйі осы қалпынан еш өзгермеді, кейінгі
кезеңдерде түскен олжалар да, өзіне жіберілген
сыйлықтар да расулдың бұл қарапайымдылығын
өзгерте алмағаны ақиқат. ақыретке көшерде де
дүниеге келген кезіндегідей тап-таза және өте
қарапайым қалпында болды.
Пайғамбарымыз қайтыс болатын күнгі үйдің
жағдайын анамыз былай жеткізеді:
76
ахмад ибн Ханбал, мүснәд 6\217 (25867); Таялиси, мүснәд 207;
Табарани, әл-мұғжамул әбсат 8\360 (8872)
77
Қараңыз: Бұхари, риқақ 17 (6094); Хиба 1 (2428); Таялиси, мүснәд
207 (1472); ахмад ибн Ханбал, мүснәд 6\71 (24465); Бәйһақи,
сүнән 6\169 (11722); Исхақ ибн рахуа, мүснәд 2\328 (851). Бұл
жағдайды бізге әңгімелеп берген айша анамыздың өзі болатын. Бір
күні жиеніне «Біз жаңа туған айға қарайтынбыз. алғашқы айдан
кейін екіншісі, одан кейін үшіншісі келетін, сонда да расулалланың
ошағында от жанбайтын» деген еді. сонда хазірет Уруа одан «сон-
да не жейтін едіңіздер?» деп сұрайды. Ол «Екі қара: құрма мен су
(Зәмзәм)» деп жауап берген. Қараңыз: Бұхари, риқақ 17 (6094); Хиба
1 (2428); мүслим, Зүһд уә риқақ 28 (2972)
78
Бұхари, әл-Әдәбул мүфрад 1\362 (10539); Хәйсәми, мәжмауз зәуаид
7\93; Табарани, әл-мұғжамус сағир 1\149 (227); әл-мұғжамул әбсат
3\212 (2947); нәсаи, әс-сунәнул кубра 6\435 (11419)
Мүминдердің абзал аналарының бірі − хазірет Айша
65
– алланың елшісі қайтыс болған күні менің
үйімде азғантай арпадан басқа ештеңе болған жоқ.
Қанша екенін
79
өлшегенім есімде, біраз уақыт өткен
соң ол да таусылып еді.
алла елшісімен (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
бірге сүрген өмір салты қаншалықты ауыр болған
болса, жесір қалған кейінгі жарты ғасырлық өмірі де
бұдан өзгеше болған жоқ. Қолына түскенін жұртқа
таратып беріп, көбінесе зәмзәм мен құрмаға қанағат
ететін. Бұл туралы өзі былай дейді:
– мен ерім қайтыс болғаннан кейін де тойып
тамақ жемедім
80
.
Өйткені, ол пайғамбардан үйренген, көрген-
білгенінен таймады. Бір күні расулалла оған:
– айша, жарты құрма беріп болса да өзіңді
тозақтан сақтауға тырыс. Өйткені, ол ашты
тойдырғаның секілді қиямет күні үлкен қажетіңді
өтейді,
81
– деп өсиет айтқан.
Қасына қайыршы келсе, пайғамбарымыз секілді
қолындағы барын ұстата салатын. Бір күні біреуге
садақа берді де, артынша әлгінің не істейтінін байқау
үшін қайта шақыртты. сонда сырттай бақылап тұрған
пайғамбарымыз айша анамызға:
– Жасаған жақсылығыңның соңын тексерме,
сонда сенің де артыңнан ешкім аңдымайтын болады,
– деп насихат айтты.
Тағы бір күні расулалланың:
79
Бұхари, Хумс 3 (2930); мүслим, Зүһд уә риқақ 27 (2973); Тирмизи,
Қиямет уә рақаиқ 31 (2467)
80
Әбу нуайм, Хилиятул әулия 2\46; Тахмаз, әс-сәйидәту аиша 38
81
ахмад ибн Ханбал, мүснәд 6\79 (24545); мүнзири, әт-Тәрғиб уәт-
Тәрһиб 2\6 (1278)
|