ХХ ғасыр философиясы. - жоспар:
- Классикалық емес философияның қалыптасуы.
- Жаңа рационализм. Ддд
- ХΙХ-ХХ ғ.иррационализм.
- ХХ ғ.философиясындағы антропологиялық бағыт;
- ХХ ғ.діни философия.
- ХХ ғ.маркстік философия.
ХІХ ғасырдың екінші жартысынан бастап, классикалық философия дәстүрі әртүрлі сынға ұшырап, екі жарым мың жылдық тарихы бар философиялық мән мен таным мәселесінің орнына «өмір», жеке адам, құбылыс , психологиялық және т.б. мәселелерді қарастыру белең алды. Осы дәуірде классикалық неміс фиолософиясын, әсіресе гегельдік философияны сынаудың екі бағыты көзге түсті:
- «сол жақтан сынау», материалистік философия өкілдері – Л.Фейербах, К.Маркс, Ф.Энгельс;
- «оң жақтан сынау», идеалистік «бейклассикалық» философия өкілдері;
Сонымен бірге «Кантқа қайта оралу, «Гегельге қайта оралу» деген ұранмен неокантшылдық, неогегельшілдік философиялық мектептер пайда бола бастады:
- Неокантшылдық мектептер. Марбург мектебі – Канттың таным теориясы, логика мәселелерімен айналысты. Бұл мектеп өкілдері – Герман Коген 1(842-1918), Пауль Ноторп (1854-1924), Эрнст Кассирер (1874-1945)6 Ганс Файхингер (1852-1933);
- Бадендік (Фрейбургтік) мектеп- Канттың әлеуметтік философиясы мәселелерімен айналысты. Өкілдері- Вильгельм Виндельбанд (1858-1915), Генрих Риккерт (1863-1933);
- Неогегельшілдер. Немістер- Рихард Кронер (1884-1974), Г.Лассон (1862-1932); Италияндар- Бенедетто Кроче (1866-1952), Джованни Джентиле (1875-1944); ағылшын- «абсолюттік идеалист» Френсис Брэдли (1846-1924); американдық- Джон Ройс; француздар- Ж.Валь, А.Кожев, Ж.Ипполит болды.
Достарыңызбен бөлісу: |
