дан сығалап қарасам ұжмақ пен дозақтың арасында тілі салақтап, төрт
көз екі сары төбет жүгіріп жүр. Ұжмаққа барса қақ бастан бір салып
қаңсылатып қуып шығады, арсалақтап дозаққа келсе де көрген күні сол.
Бұл не хикмет екен деп қатты таңырқадым. Ол
екеуінен менің халім
әлдеқайда артық тәрізді. Соларды аяп, тесіктен телміре қарап жыласам
керек. Көзім бұлдырап кетіпті... Бір кезде
байқасам қарсы алдымда
салбырап сен тұрсың. «Ой, Қасым, сен неге дозаққа келдің? Бейшара
-
ау,
жазығың жоқ еді ғой...» деп сұраймын. Сонда сен: «Тоңқаңдап намаз
оқығаның кімге
керек, туысқаның ауырғанда көңлін сұрамапсың деп
айыптап жатыр мені»,
–
дейсің, Иегің кемсеңдеп,
екі ерінің илікпей
булығасың, сақалыңнан жас тамшылап ағады. «Қой енді, сабыр ет,
жылама, бірге болсақ өлмейміз, күн көрерміз»,
–
деп мен сені жұбатам...
Біраздан кейін етін үйреніп уанасың да, маған күле қарайсың. Әй,
Қайып, ана төрт көз екі төбетті танимысың?
Олар әлгі сенің
құрдастарың
–
қос Құсайын ғой... ұжмақ: «арақ іштің»
–
деп айыптаса,
мына дозақ «намаз оқыдың»
–
деп қуалап жүр, қайда барса күн жоқ
,
олардан мен артықпын»,
–
деп шүкірлік қылып, лепіре сөйлейсің,..
Намазбен де, арақпен де, ақшамен де бақытқа жету, ұжмаққа кіру қиын
екен! Асылы,
адал ындын, әділ жүрек керек!
–
деп самарадай қақсап
тұрсың. Қасым
-
ау, сенің икемге келіп қалғаныңды көрдім де,
қуанып
ояндым...
–
деді Қайып.
–
Көңіліңді кешірек сұрағаныма ренжіп көрген түсің екен ғой. Осы
өтірік түсіңе сен шын ойыңды сыйғыздың, бірақ, менің бір тілегім бар:
енді бұл
түсіңді ешкімге айта көрмеші!
–
деп өтіне сөйледі. Қасым.
–
Ұжмақ пен дозақтың да жарылқары шамалы көрінеді. Мен де сенімен
біргемін...
–
деді. «Көкпекті» совхозына жүрмек болды. Менің де сол
совхоздың директоры Сәбиге жолығатын шаруам бар еді.
Декабрь
айында Қарағанды
-
323
ның
суығы қатты болады, оның үстіне сырма боран соғып тұр. Күн
құлақтанып батқан, құбыладан соққан үскірік жел темірдей тиеді.
Үстімізге қаптал тон тауып киіп,
жайдақ шанаға отырып, совхозға
тарттық. Қаптал тонның жағасын қайырыңқырап қойып,
бетін бізге
қаратып ашты да, Қайып әңгімеге кірді...
Достарыңызбен бөлісу: