Нефриттердің 70% -ін қамтитын өз алдында дамитын жеке сырқат. Клиникада созылмалы гломерулонефриттің латентті, гематуриялы, нефроздық, гипертониялы және аралас түрлерін ажыратады. Созылмалы гломерулонефрит үшін капиллярлардың ішінде және сыртында дамитын пролеферативті өзгерістер тән.
Мембронозды гломерулонефрит бүйрек шумақтарының негізгі мембранасының қалыңдауымен сипатталады. Электронды микроскоппен қарағанда осы жерде иммунды кешендерден тұратын депозиттер көрінеді.
Мембронозды гломерулонефрит бүйрек шумақтарының негізгі мембранасының қалыңдауымен сипатталады. Электронды микроскоппен қарағанда осы жерде иммунды кешендерден тұратын депозиттер көрінеді.
Мезангилі гломерулонефриттің дамуы мезангий және эндотелий клеткаларының пролеферациясымен байланысты. Бүйрек шумақтарында фиброз құрылысы басым болса, ол жерде бүйрек мембранасының қалыңдап склерозға ұшырағанын байқаймыз.
Жалпы алғанда созылмалы гломерулонефрит тоқтаусыз дамитын, үдемелі сырқаттар қатарына жатады. Гломерулонефриттің осылай өтуі негізінен иммунды механизмдерге байланысты.
Жалпы алғанда созылмалы гломерулонефрит тоқтаусыз дамитын, үдемелі сырқаттар қатарына жатады. Гломерулонефриттің осылай өтуі негізінен иммунды механизмдерге байланысты.
Нефроздық синдромның дамуы бүйрек сүзгісінің өткізгіштігінің күшеюіне байланысты болып, клиникада протеиурия, гипоальбуминемия, гиперлипидемия, липидурия белгілерімен, дененің ісінуімен көрінеді. Көбінесе нефроздық синдром ересек кісілерде: жедел жүйелі қызыл жегіде, мембраноздық нейропатияда, бүйрек амилоидозында, диабеттік нефропатияда және т.б байқалып, екіншілік нефроздық синдром деп аталады. Жас балаларда нефроздық синдром бүйректің біріншілік паталогиясымен байланысты липоидты нефроз немесе идиопатиялық нефроздық синдром деген атпен белгілі.
