қышқылы, С6Н5СО-СІ хлорлы бензойл және т.б. Бұдан ертерек,
яғни 1828 жылы А.Дюма бастаған француз химиктері өздерінің
“этерин” теориясын үсынды (этерин
- қазіргі терминологиядағы
этилен). Бүл теория бойынша С2Н4 — атомдар тобы, яғни
“этерин”
спирттің,
жай
эфирлердің,
күрделі
эфирлердің
қүрамьша кіретін олардың негізгі құрам бөлікгері болды. Мүндай
атомдар тобын (С6Н 5СО-, С2Н4)
р а д и к а л д а р
деп атады.
Химиктердің осындай жөне т.б.жетістіктері органикалық
химияньщ бірінші теориясы — радикалдар теориясының тууына
әкелді.
Бүл
теория
авторларыньщ
пікірінше,
радикалдар
органикалық
қосылыстарда
атомдардың
рөлін
атқарады,
сондыкган
олар химиялық реакцияларда
ешқандай өзгеріске
үшырамайды, тұрақты.
Бірақ көп ұзамай-ақ органикалық
радикаддағы сутек атомын химиялық табиғаты жағынан өзгеше
басқа атоммен, мысалы, хлор атомымен
алмастыруға болатыны
аныкталды. Сөйтіп, радикалдар атомдар секілді химиялық
өзгеріске ұшырамайды деген кдғида кдте бодды.
Радикалдар
теориясының
орнына
оған
қарағанда
жетілдірілген т и п т е р
т е о р и я с ы кедді. Органикалық
заггарды типтер теориясын жақгаушылардың (Жерар, Кольбе,
Кекуле)
үсынысы
бойынша,
сол
заттардың
түсетін
реакцияларьшың типтері бойынша ғана классификациялады.
Типтер теориясының негізін салушы Жерар (1832 ж.)
органи-
калық заттарды бірнеше типтерге бөлді: су, хлорлы сутек, метан,
аммиак типтес заттар.
Достарыңызбен бөлісу: