243
Аса жұртқа
барғанда,
Елдің көркі мал дейді...
Баласы
аса жұрттың
мейман келді («Қыз Жібек», «Айман-Шол-
пан» лиро-эпостарында).
Аса жұрт
тіркесін көрсетілген мағынада Махамбет те қолданған:
Аламанға
жол бердік,
Аса жұртты
меңгердік.
Аса жұрт
тұрақты құрылымындағы
аса
сөзі түркі тілдеріне ен-
ген араб сөзі ме, әлде араб тіліне өте ертеде түркі тілдерінен ауысқан
сөз бе – ол жағын әлі де этимологиялық ізденістермен анықтай түсу
керек, ал бұл сөз қазақ жырларында «туысқан жұрт, өз жұрты» де-
ген мәнде келеді. Бұл сөздің мағынасы заман өткен сайын ұмытыла
келіп
асра жұрт, астана жұрт, байтақ жұрт
деген тіркестердің
қатарын түзіп тұрғаны сезіледі. Бірақ бұлар тепе-тең синонимдер
емес.
Асра (асыра)
сөзі көне түркі тілінде «бағынышты»
дегенді
білдіреді (ДТС, 61-б.). Қазақ жырларында қолданылған
асра (асыра)
жұрт
«бағынған, бас иген жұрт, ел» мағынасында келетін сияқты.
Асыра
қыпшақ баласы,
Жатқаннан соң байлауда («Қобыланды батыр»).
Ал кейбір жырларда мәнмәтінге
қарап бұл тіркесті
аса жұрт
дегеннің синонимі түрінде қолданылған ба деп те ойлауға болады.
Арыстан туған екен деп,
Асыра жұрты
қуанды («Қобыланды батыр»).
Осы жырлардан келтірілген «бағынышты, қыпшақ елі»
деген
мағынадағы қолданыс деп отырғанымызды да «өз елі» деп тануға бо-
лады. Сондықтан көне түркі тілдерінде екеуі екі түрлі мағына беретін
аса
және
асра
(асыра) сөздерінің о бастағы көне мағынасы қазақ
тілінде ұмытылып, жаңа «туысқан» мағынасында жұмсалып кеткен
деп топшылауға да мүмкіндік бар.
Ал
Достарыңызбен бөлісу: