Комиссар єаббасов

(Советтер Союзының батыры Василий Кисляковқа)

Бір топ ерлер құрып шеп.

Тайсалмада, жасыма,

Биікті жауға берме деп.

Шегінуге орын жоқ,

Ар ұят күшті өлімнен –

Деді, достар, Кисляков.

Ажал оғы тұр жақын.

Жау жақындап, алқымдап,

Туды ерлерге зор қауіп.

Торлап қауып қаптады.

Қалың жау шулап түйіліп,

Келеді ерлер атпады.

Ентелей басып келеді.

Дегенде атар осы-ау жер,

Команда сонда береді.

Дұшпан тағы төкті күш.

Оқ азалып барады,

Ерлерге туды қиын іс.

Оқ бітіп үнсіз қалғанда.

Енді дұшпан қаптамақ,

Ажал қоршап алғанда.

Қырылмайық бәріміз -

Деді сонда Кисляков

Достарым, кейін барыңыз!

Ел үшін жаным садаға.

Жау алдын жалғыз тосқаным,

Қалмайық енді табаға.

Байлап берген секілді.

Өлсек бірге өлдік біз,

Кетпейміз, деп өтінді.

***
Қарындастың білем атын

(герой-партизанка Тося Петроваға)
Кірлетпеген ар, ұятын,

Кірлетпеген даңқты затын.

Отаны үшін жан қиятын

Қарындастың білем атын.

Қанға малып халық жауын,

Ердің қаны кетпей тегін,

Зұлым жаудың шақты тауын.

Өлімге де белін буған.

Жүрегінде берік сенім,

Елдің кегін қанмен жуған.

Тап бергенде қалың жауға.

Үрейленген жыртқыш аңдар,

Таба алмады басқа сауға.

Қан үшін-қан, жан үшін-жан,

Күн бұрыннан қойған сайлап,

Кетті жерге атқанша таң.

Жатыр ерлер демін алып.

Зұлым дұшпан анталаған,

Қапылыста келді қалып.

Нәзік дене жас қыз жүрген.

Анталап жау тап қасында:

«Беріл, орыс!», - деп, иттей үрген.

Жаудырды жау гранатын.

Жауға жалғыз мылтық атқан,

Қарындастың білем атын.

Оқ жаудырды жауға жалғыз.

Ондап фашист қалды жатып,

Берілмеді партизан қыз.

Қалың жаумен ұрыс салды.

Ажал қоршап аузын ашты,

Қыздың жалғыз оғы қалды.

Қыз дауысы шықты қатты.

Халқым үшін пида жаным!

Ақырғы оғын өзіне атты.

Кірлетпеген даңқты затын.

Отаны үшін жан қиятын

Қарындастың білем атын.