Ерлан. Ондай болса, арақ бар ма, әкеліңізші.
Тәттігүл. Бар (Серванттан бір шөлмек арақ алып, стол үстіне қояды). Ерлен, кішкене қоя тұрмадың ба, әңгіме жарассын, дастархан жасайын.
Ерлан. Дереу айтатын сөз бар, содан соң жарасасыңдар. (Шөлмекті ашып, серванттан екі рюмка алып, толтыра-толтыра құяды). Тәттігүл тәте, алыңыз, қызыңыздың бақытты болуы үшін ішіп жіберейік.
Тәттігүл(қуанып кетеді). Аламын, Зәуре екеуіңнің бақытты болуларың үшін у да болса, ішемін. Екеуі рюмкаларын соғыстырып, тартып-тартып жібереді.
Ерлан(тағы бір рюмканы толтырып алып, ұстап тұрып). Қымбатты ата-аналар, сіздердің мына айтып жатқандарыңыздың бәрі – бос сөз. Зәуре өз сүйгеніне қосылады. Сол үшін ішемін мен (рюмканы қағып салады). Солай...
Әлім. Әй, тентек, арақ ішуге, осыны айтуға келіп пе едің сен мұнда?
Ерлан. Неменеге келгенімді білмеймін мен. Келген екенмін, ішетінімді ішіп, айтатынымды айтамын.
