Лекция №1. Физические свойства жидкостей и газов. Нефть основной источник получения топлив и смазочных материалов. Классификация топлив
Более подробная классификация жидких топлив разделяет последние на пять групп
жүктеу/скачать 68,71 Kb.
|
lektsia 1 TEM klassifikatsia topliv ҚАЗАҚША
| Более подробная классификация жидких топлив разделяет последние на пять групп:
Первая группа включает топлива для поршневых двигателей с принудительным воспламенением, т.е. карбюраторные двигатели и бензиновые двигатели с впрыском. Для этих двигателей необходимы легкоиспаряющиеся низкокипящие фракции углеводородов с температурой выкипания в пределах от 40 до 200 0С. Это автомобильные и авиационные бензины. Вторая группа. К ней относят топлива для поршневых двигателей с воспламенением от сжатия. Впрыск и распыливание в этих двигателях происходят в сильно нагретом воздухе 700 0С. При таких температурах успевают испариться и образовать горючую смесь надлежащего состава более тяжелые фракции углеводородов с температурой выкипания в пределах 180…360 0С и больше (для тихоходных двигателей). Третью группу составляют топлива для реактивных двигателей. К ним предъявляют особенно высокие требования, обусловленные необходимостью обеспечения надёжности летательных аппаратов. В группу входят керосиновые фракции углеводородов с пределами выкипания 140…280 0С. Для сверхзвуковых самолётов можно использовать и более тяжёлые фракции, выкипающие до 315 0С. Четвёртая группа включает топливо для газовых турбин (силовые установки кораблей, ж/д локомотивов и т.д., привод крупных насосных установок). Такими топливами являются тяжёлые дистиллятные фракции прямой перегонки нефти и вторичных процессов. Пятая группа – топливо для топочных устройств паросиловых установок транспортного и стационарного типов. Это тяжёлые остатки нефти после различных процессов переработки, а иногда тяжёлые нефти с малым содержанием лёгких фракций, которые экономически невыгодно перерабатывать. Классификация нефтяных топлив для тепловых двигателей свидетельствует о том, что в качестве жидких топлив применяют практически все фракции нефти. Однако эффективность использования топлива наиболее высока в ДВС. Именно поэтому количество топлив для ДВС, получаемое из нефти, характеризует глубину переработки нефти. В настоящее время этот показатель во всех промышленно развитых странах составляет около 70 % и принимаются меры для его увеличения.\ Сұйық отындардың егжей-тегжейлі жіктелуі соңғысын бес топқа бөледі: Бірінші топқа мәжбүрлі тұтанғыш поршенді қозғалтқыштарға арналған отындар кіреді, яғни карбюраторлы қозғалтқыштар және инъекциялық бензин қозғалтқыштары. Бұл қозғалтқыштар үшін қайнау температурасы 40-тан 200 0С-қа дейінгі көмірсутектердің жеңіл буланатын, төмен қайнайтын фракциялары қажет. Екінші топ. Оған қысу арқылы тұтанатын поршенді қозғалтқыштарға арналған отын кіреді. Бұл қозғалтқыштарға инъекция және бүрку жоғары қыздырылған ауада жүреді700 0С. мұндай температурада булануға және тиісті құрамның жанғыш қоспасын құруға уақыт бар, қайнау температурасы 180...360 0С және одан жоғары көмірсутектердің ауыр фракциялары (төмен жылдамдықты қозғалтқыштар үшін). Үшінші топ реактивті қозғалтқыштарға арналған отындардан тұрады. Оларға ұшу аппараттарының сенімділігін қамтамасыз ету қажеттілігіне байланысты ерекше жоғары талаптар қойылады. Топқа 140...280 0С қайнау шегі бар көмірсутектердің керосин фракциялары кіреді.дыбыстан жоғары ұшақтар үшін 315 0С дейін қайнаған ауыр фракцияларды да қолдануға болады. Төртінші топқа газ турбиналарына арналған отын кіреді (кемелердің қуат қондырғылары, теміржол локомотивтері және т.б., ірі сорғы қондырғыларының жетегі). Мұндай отындар-мұнайды тікелей айдаудың және қайталама процестердің ауыр дистилляттық фракциялары. Бесінші топ-көліктік және стационарлық үлгідегі бу электр станцияларын жағу құрылғыларына арналған отын. Бұл әртүрлі өңдеу процестерінен кейінгі ауыр мұнай қалдықтары, ал кейде жеңіл фракциялары аз ауыр мұнай, оларды өңдеу экономикалық тұрғыдан тиімсіз. Жылу қозғалтқыштарына арналған мұнай отындарының жіктелуі мұнайдың барлық дерлік фракциялары сұйық отын ретінде қолданылатындығын көрсетеді. Дегенмен, жанармай тиімділігі ішкі жану қозғалтқышында ең жоғары. Сондықтан мұнайдан алынатын ішкі жанармай мөлшері мұнай өңдеу тереңдігін сипаттайды. Қазіргі уақытта бұл көрсеткіш барлық индустриалды дамыған елдерде шамамен 70% құрайды және оны арттыру үшін шаралар қабылдануда. жүктеу/скачать 68,71 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|