туа біткен (тұқым қуалайтын)
және
жүре пайда
болуы мүмкін.
Туа біткен иммунитет
макроорганизмнің туа біткен биологиялық ерекшеліктеріне
байланысты
ерекше
сезімталдықпен
сипатталады.
Индивидтің
(топтардың
немесе
нәсілдердің) генотипі белгілі бір инфекциялық ауруларға түрлік сезімталдықты анықтайды.
Түрлік иммунитет абсолютті (иесінің метаболизмінің генетикалық негізделген ерекшеліктеріне
байланысты осы факторға 100% сезімталдық) және салыстырмалы (сыртқы жағдайларға
байланысты аз тұрақты) болуы мүмкін.
Жүре пайда болған
иммунитет организмнің жеке даму нәтижесінде қалыптасады және қатаң
ерекшелікпен сипатталады. Ол табиғи және жасанды болуы мүмкін. Жұқпалы аурудан кейін
табиғи түрде пайда болған иммунитет дамиды. Жасанды жолмен алынған иммунитет, өз
кезегінде, ағзаға антигендері бар вакциналық препараттарды енгізу нәтижесінде қалыптасқан
және ағзаға дайын антиденелері бар иммундық сарысуларды енгізгеннен кейін пайда болатын
пассивті болуы мүмкін.
Микробтарды жоюға бағытталған антиденелер қатысатын
антимикробтық
иммунитет
болады;
стерильді
-
ағзадан қоздырғыштың толық элиминациясын қамтамасыз етеді;
стерильді емес
-
организмде қоздырғыштар болған кезде ғана сақталады (мысалы,
туберкулез);
антитоксикалық
-
антиденелердің қатысуымен микробтық токсиндерді
бейтараптандыруға бағытталған.
Иммунопрофилактика - жасанды арнайы иммунитет құру арқылы жұқпалы аурулардың
алдын алу тәсілі.
Вакцинаны құрайтын компоненттер негізінде:
•
тірі вакциналар
— инфекциялық аурулар қоздырғыштарының тұқым қуалайтын өзгертілген
әлсіреген жасушаларының тірі суспензиясынан тұратын немесе арнайы физиологиялық
ортада кептірілген препараттар;
•
өлі вакциналар
— иммундық - гендік қасиеттері бар инфекциялық аурулар қоздырғыштарының
өлтірілген жасушаларынан тұратын препараттар;
•
химиялық вакцинала
р - жеке антигендерден тұратын препараттар;
•
анатоксиндер
-
арнайы өңдеу процесінде уытты қасиеттерін жоғалтқан, бірақ иммуногендігін
сақтаған токсиндер болып табылатын препараттар.
Гендік-инженерлік вакциналарды гендік-инженерлік әдістермен алынған, айқын
иммунопротекторлық қасиеттері бар бөтен антигендерді шығаруға қабілетті
продуценттерді пайдалану кезінде алады.
Микроорганизмдердің клеткасымен ДНҚ вакциналар синтезделеді – плазмидті
векторлар,
иммуногенді
кодтайтын
антигендер,
иммундық
жауапты
индукциялайтын микроорганизмдердің немесе вирустардың антигендері.
Вакциналар ерекше инфекциялардың алдын алуға арналған монопрепараттар
түрінде, сондай-ақ бірнеше инфекцияға қарсы иммунитет құру үшін бірлестік
түрінде болуы мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: | 
