Үлкендерден естіген әңгіме. Бірде жалғызының қазасының қайғысынан ас ішпей, әрі қарап жатып қалған Баймұрат деген кісіге біраз адам келіп көңіл айтады



бет4/5
Дата27.03.2022
өлшемі42,07 Kb.
#136967
1   2   3   4   5
Оған тереңдік жарасқан
Әбіш Кекілбаев қа­зақ­­тың маңдайына біт­кен үлкен жазушы, жақ­­сы адам, аяулы дос, ұла­ғатты ұстаз, адал жар, ғажап әке!.. Әбіш­пен дос болдық, бірге жүр­­дік. Сон­да бай­қаға­ным – ол әр сөзге, әр ойға мән бе­­ріп, жауап­кер­ші­лік­пен қарап, кез келген нәр­сеге терең­дікпен ке­лу­­ші еді. Ме­нің­ше, бү­кіл қа­зақ қай­ғырып жа­тыр. Се­бебі, ол ха­лық жазу­шы­сы бола алды. Ха­лық­­тың сөзін сөй­ле­ген, халық­тың жо­­ғын жоқ­таған қа­рым­­ды қалам­гер-тін. Әбіш Кекілбаев тек қа­на қазақ емес, Кеңес про­­засын­дағы ірі тұл­ға­­­лардың бірі. Бұл бір орны толғысыз қаза бол­ды. Жатқан жерің жән­натта болсын! Се­нің жарқын бейнең мәң­­гі­лікке жадымызда қа­лады.


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет