Мамасерікова Ш. · М
жүктеу/скачать 1,6 Mb.
|
| АНА МҰҢЫ
Сайда саным, құмда ізім қалмады, Жар дегенде жалғызымды жалмады. Қу томардай бар бұтағы өртенген, Қор еткенше неге құдай алмады?! Қатал тағдыр дегеніне көндірді, Қайғы бұлтын аспаныма төндірді. Қап-қараңғы тастағандай түнекке, Қандай жауыз шырағымды сөндірді. Таусылғанша соқпағымның белесі, Тоқтағанша тіршіліктің кемесі. Мезгіл - өзен толқыныңда тербеліп, Көз алдымнан кетер емес елесі. Көк сөгіліп, төгілгендей жұлдыздар, Шаң-тозаңға айналғандай шың-құздар. Жон терімді сыдырғандай күй кешіп, Жан д үниемді билеп алды мұзды ызғар. Жылай берем, күндіз-түні қапамын Иығыма шерлі шапан жабамын. Айтыңдаршы, айналайын ағайын, Қайдан іздеп құлынымды табайын?! Таба алмадым... Сенім, үміт таусылды Қайратымды қасірет, мұң қаусырды. Ең болмаса түсіме енші, құлыным, Естір ме екем «Ана!» деген даусыңды... *** Аласартып арманды шоқтығынан, Қабырғамды қаусатып соққылаған. Қасірет-мұң күндіз-түн уһілетті, Құлыным-ау, өзіңнің жоқтығыңнан. Өтіп жатыр күндерім жылауменен, Бір сүрініп, бір тұрып құлауменен. Түсініксіз күй кешем кей кездері, Өзімдікі еместей мынау денем. Ақылымды алжытып бұраған ба, Теріс жауап беремін сұрағанда. Тұңғиыққа уайым батырған сон, Тұнжыраймын жабырқап гүл алаңда. Тобығымнан секілді сіңір тайған, Ақсатып тұр қу тірлік қыңырайған. Ұлым тірі жүргенде, уа дариға, Шығушы едім жол тауып шыңыраудан. Ақырзаман басыма орнағандай, Тамұқ бұлты көгімді торлағандай. Қасіреттің құлатар құрдымына, Не жазып ем, о тәңір, қорлағандай?! Көкірегімнен төгіліп мұң өлеңім, Көр азабын тартқандай түнеремін. Жалғызымды жайратқан жазасыз жүр, Көрген сайын ыза боп мың өлемін. Қайғы құрты жегені білінбейді, Қылышымен жүректі тілімдейді. «Қамыққандар - қуанар» деуші еді ғой, Қашан бақыт таңы атып күлімдейді?!.. жүктеу/скачать 1,6 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|