Мамасерікова Ш. · М
жүктеу/скачать 1,6 Mb.
|
| ҰРПАҚ ҮНІ
Азаттықты аңсап жаумен шайқасқан, Ел қорғаған ерлігімен бағы асқан. Жауғаш батыр халқы үшін қан кешіп, Қалмақтармен, шүршіттермен айқасқан. Алтындаған айшықты ту ұстаған, Батыр баба! Жеңісіңнен күш табам. Абылайдай ұлы ханға елші боп, Қытай барып бітім жолын нұсқаған. Рухы биік жанға атар таң күліп, Аласармас асыл тұлғаң мәңгілік. Әбиірдей ұрпағыңның нәсілі ем, Екі ғасыр кейін туған жаңғырып. Тербетілген тал бесігі бал құндақ, Түсінгенге атамекен - алтын тақ. Жауғаш баба! Таразыла, өтінем, Атама айтар жан сырымды ал тыңдап. Көкірегі тұнған дәйім - тәтті арман, Үміт күткен ұлмын болашақтардан, - Деп Әбиір атасына сиынып, Бейсен-Әлі іштегі ойын ақтарған: Әбиір ата! Әруағың жар болсын! Торғайдайын тозған ұрпақ нар болсын! Тар кезенде тұтқа болар халыққа, Тектілердің тұяқтары бар болсын! Бұл жалғанда жоқ-жітіктен зарлы кім? Кешір ата, кештеу ұқтым барлығын. Баймыз демей, кедейміз деп мақтандық, Аяқ-қолды матаған соң жарлы ұғым. Тіршіліктің теперішін көп көрдім, Шуағын да, дауылын да өткердім. Бәлкім, сенің қаның шығар бойдағы, Жалған сөйлеп, көлгірсуді жек көрдім. Шау тартсам да сақал шығып иекке, Дақ түсірмей аппақ, адал ниетке. Жанталаса арапалысып келемін, Қалмайды екен біткен мінез сүйекке. Шыңдықты іздеп тапқан пайдам шамалы, Сан қирады қайратымның қамалы. Қанша мәрте сыздап, шаншып ауырды, Сорлы жүрек көтере алмай жаланы. Ал сен болсаң асқар шыңдай биік ең, Асуыңнан асқан сайын сүйінем. Өрісі кең, Құрығы ұзын мәрт ердің, Қолын кімдер қысқартты деп күйінем. Ауыл-аймақ құрмет тұтқан, Іздеген, Қабылбек те сәлемін бір үзбеген. Аққөз батыр ақылдасқан астыртын, Жұмбақ бейне біздер үшін, Сіз деген. Ақ патшаға қарсы болған жанымен, Сарбаздарға жәрдем берген малымен. Голощекин алқымынан алғанда, Қырғызға ауған жас баланың қамымен. Маңдайына жазылғанға бағынып, Қайғы-шердің түймелерін тағынып. Бар арманы кетті ме екен ішінде, Көз жұмғанда қайран елін сағынып. Әлде бақыт бесігінде туды ма? Әлде бетін бал бұлаққа жуды ма? «Беларықты» Әбиірдің жері атап, Сонықі дер қайнардағы суды да. Сонықі дер мынау шоқы, төбені, Шатастырсаң қариялар сөгеді. Табаныңның ізі қалған сайларда, Таңдай қағар шежіре сыр көп еді. Жебеп мүмкін жүрген шығар сыртымнан, Қысылғанда түсіме енер нұр тұлғаң. Қорға, қолда, ұрпағыңа қуат бер, Айналайын, Бабаларым, Рухыңнан!.. ЖЫР-ШАПАН Етердей халқы үшін барын құрбан, Жан-жағын мәрттігімен табындырған. Кисін деп жарқыратып Ерсін інім, Арнайы шапан тіктім жақұт жырдан. Бос өтпей жас шақтағы алтын уақыт, Жалғасты болашақпен толқын атып. Ел-жұрттың алғысына бөленді ол, Көше мен үйге жұлдыз жарқыратып. Күткендей ұясына қоңыр күнді, Оятып ұйқысынан қола түнді. Көк-сары, қызыл-жасыл сәулесі бар, Аспанға атқылатар болат гүлді. Нұрлантып жап-жарық қып айналаны, Шаттыққа толтырып жүр сай-саланы. Тіршілік - күрес, жарыс болғандықтан, Жүлдесін ұсынып түр бәйгі алаңы. Жайдары, жүзі жылы, инабатты, Желге ұшпас ісі мығым, тиянақты. Жауырды жаба тоқып көрген емес, Жек көрер арам пиғыл, қиянатты. Тағдырдың кім қызықпас жұмбағына, Үкілі үміт қолын бұлғады ма. Кей кезде Ерсін маған көрінеді, Бақыттың оранғандай құндағына. Жақсы адам әрқашан да дос табады, Қоғамға өз үлесін қоса алады. Құрметті ұстаз - Гүлжан жары болса, Луиза, Ербол - оның қос қанаты. Бұл жалған төгіп шуақ, не дауылын, Ұсынар кейде жеңіл, кейде ауырын. Бұралан соқпағында тіршіліктің, Жолдасын Қыдыр болсын, ей, бауырым ҰЛЖАНҒА Жас шағынан тазалықты сүйетін, Санасызға жаны ауырып күйетін. Ұлжан атты ұлағатты ұстаз ең, Әділет пен шындыққа бас иетін. Институтта ғылымға ауып аңсарың, Сусап жұттың білімнің бал, кәусарын. Самғатпады бірақ тағдыр биікке, Қолды байлап сәбилерің, жан-жарын. Қақпан құрған қиындыққа төтеп кіл, Қияметтей қыл көпірден өтер кім. Қабырғаңды қақыратып сөксе де, Қайыспастан нардың жүгін көтердің. Ұрпақ үшін тау-төзім боп жаралдың, Үкілі үміт, арманыңнан нәр алдың. Төрт құбылаң түгелденіп келеді, Дегені рас: «Сабыр түбі - сары алтын». Көрсетсем деп бау-бақшаңның жемісін, Қара терге түстің қанша ел үшін. Бейнетінен зейнет тапқан құрбым ең, Еркелетсін енді өмір Сені шын! Аспарада ақылды қыз атанған, Алғыр жансын көптің көңлін таба алған. Асыл келін дәл өзіндей көп емес, Асанбай мен Фатимадан бата алған... Арман - тауым түтілгенде жүндей боп, Аспанымды арайлы еттің күндей боп. Айналайын, жарқырай бер, жайнай бер, Туған өлке төсіндегі гүлдей боп!.. ҒАЗЕТ Өрістетіп жарысты, Оятатын намысты. Құдірет бар ғазетте, Жақындатар ғарышты. Қиял құсы самғайды, Үмітіңді жалғайды. Жайып салар алдыңа, Әлемдегі мән-жайды. Қаһарман ер халқының Күрес толы әр күнін Жазған сайын ғазеттен, Естіледі жарқын үн. Қарлығаштай сайрашы, Қызғалдақтай жайнашы. Жаңалықтың жаршысы, Туған жердің айнасы! СІҢЛІММЕН СЫРЛАСУ жүктеу/скачать 1,6 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|