129
128
Кешке ол Аннаны көріп, бүгінгі күннің қалай өткенін
әңгімелеп берді. Соңында ол:
– Маған Марктің ары қарай қиын болады дегені енді
түсінікті
бола бастаған сияқты, – деді.
– Және бұл тек басы ғана сияқты, – деп қосып қойды
Карл.
– Сенің жақсы достарың бар және мен қасыңдамын, –
деп Анна қолынан ұстады.
– Бүгін мен оның маңызын жақсы түсіндім. Мен сен
туралы және марк туралы ойладым. Мен өмірімнің жақсы
жаққа қарай өзгергенін түсіндім. Оның үстіне Михаэль
келді өміріме, – ол Михаэльдің хабарламаларынан орасан
күш алғанын айтып берді.
– Ол нағыз батыр. Оның орнында болсам, сол секіл
-
ді мықты бола алам ба, білмеймін. Мен одан көп нәрсе
үйрендім, – деді Анна.
– Ол бала соншама даналықты қайдан алған? Күшті
қайдан алады? – деп ойлана тіл қатты Карл.
– Михаэльмен танысқанда мен де осы сұрақты
Маркке қойғанмын. Ол маған Клейст айтып берген
оқиғаны есіме түсірді.
«Бір кездері биші және семсерші К. Ресейге саяхат
-
тауға аттанады. Онда ол бір ақсүйекпен танысады. Оның
ұлдары да семсерлесумен айналысады екен. Олардың бірі
оны жекпе-жекке шақырады да, біраз уақыттан кейін оған
әлі келмейтінін түсінеді. Сол
кезде ол К-ні поместьеде
асырап отырған аюға апарады да онымен күш сынасуды
ұсынады. Аюды бұған дейін ешкім жеңіп көрмеген екен.
К. семсерлесудегі өрнекті қимылдарымен әйгілі
болатын. Ол аюмен жекпе-жекке шықты да,
оны жеңе
алмады. К. аюға семсерін қадамақшы болғандай әрекет
-
тер жасағанда аю назар аудармай тұра берген екен, ал
семсерін шын мәнінде қадамақ болғанда жеңіл қимылмен
семсерді қағып тастап отырған. Жекпе-жек ұзаққа созы
-
лады. Соңында К. жеңілгенін мойындауға тура келеді.
Аюды неге жеңу мүмкін болмады? Оған түйсігі
көмектескен. Аю табиғи қалпында табиғатпен бірге өмір
сүреді. Ал адамдар бастапқы түйсігін жоғалтқан, олар
жұмақтан қол үзген.
– Бұл жұмақ бағындағы екі ағаш туралы оқиғаны еске
түсіреді екен, – деді Карл.
– Иә, – деп күлімсіреді Анна. – Алайда бұл оқиғаның
да соңы жақсы аяқталуы мүмкін. Клейст біздің көпшілі
-
гіміз жұмақты жоғалтып алғанымызбен, артқа қайтар жол
бар екенін жазады. Ол
қиын да ауыр жол, әйтсе де, біз
жұмаққа орала аламыз. Бұл даналық жолы.
– Дон Хосе айтқандай,
екінші ағаштың дауысына
құлақ салу керек, – деп еске алды Карл. – Сонда сенің
ойыңша Михаэль жұмақтан ешқашан кетпегені ме
және улы жыланды ешқашан тыңдамаған болды ғой?
Ол шынайы табиғатымен бірге өмір сүреді. Сондықтан
да күшті шығар? Осылай болуы мүмкін бе?
– Білмеймін. Марк сенеді. Мен де бұл сенің сұрағыңа
жауап
бола алады деп ойлаймын, – деді Анна.
– Өзіндік санаң жоғары болғаны керемет шығар, –
Карлдың есіне Марк пен Аннаның өз болмысын түсіну
-
дің маңызы туралы айтқаны түсті. Аннаға оның не ойлап
тұрғаны белгілі еді. Сондықтан ол:
– Бұған дейін баяғы «менің қолымнан келе ме?», «мен
лайықпын ба?», «мен кіммін?» деген үш сұрақ сен үшін
абстрактілі болды. Енді сен олардың тәжірибе жүзінде
маңызын түсіндің, – деді.
– Марктің айналаңа өзіңе сенетін адамдарды жина
дегенін енді түсінгендеймін.
Карл күлгін күнделігін парақтай бастады,
онда ол
Марктен келген бүкіл хабарламаларды жазып жүрген еді,
солардың ішінен қажеттісін тауып ала қойды: