• Көмірсуларының, майлардың және нәруыздардың алмасулары аяғына дейін жүрмейді, аралық қышқыл өнімдер (сүт, пирожүзім, май қышқылдары, аммиак жиналып, метаболизмдік ацидоз дамиды. Энергия өндірілуі азаяды. • Ағзалар мен жүйелердің қызметтері бұзылады.
Қорытынды:
Гипоксияның алдын-алу үшін:
Бөлмелерді желдетіңіз.
Ашық ауада жиі болу.
Физикалық белсенділікті арттыру.
Жаман әдеттерден бас тарту.
Болдырмау зиянды заттар мен түтіннің түтіндерін ингаляциялау.
Дұрыс тамақтану.
Тыныс алу және жүрек-қан тамырлары ауруларын уақтылы емдеуден өтіңіз.
Гипоксияны диагностикалау екі жағдайда маңызды:
сыртқы тыныс алу бұзылыстарында (мысалы, анестезиямен операциялар, өкпенің жасанды желдетуінде болу) - импульстік оксиметрия әдісімен артериялық қанның оттегімен қанығуы (қанықтылығы) анықталады-SaO2-қалыпты 95 %;
жүктіліктің соңында ұрықтың гипоксиясымен-кардиотокография әдісімен немесе акушерлік стетоскоптың көмегімен ұрықтың жүрек соғу жиілігі анықталады.
Әдебиеттер:
— (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 7). — ISBN 978-5-85270-337-8.
Гипоксия / Агаджанян Н. А. // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
Кислородная недостаточность // Казахстан. Национальная энциклопедия. — Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 2005. — Т. III. — ISBN 9965-9746-4-0. (CC BY-SA 3.0)
Агаджанян Н. А., Елфимов А. И. Функции организма в условиях гипоксии и гиперкапнии. М., 1986.
