Особенности химического состава новых нефтей южного казахстана

Шатырдың құрамы неден тұратынын тиянақтап қарап көрейік .

Оның негізі екі бөліктен тұрады: 1) көтермелі конструкция (діңгек,торлама)

2)Таса конструкция (жабын). Шатырдың негізгі түрлері:бір құламалы,екі құламалы және жазық.Жеке саяжайлар үшін жазық шатырлар сай келеді.

Шатыр материалы үшін маңызды нәрсе оның жабыны.Жолақты шатыр үшін жабын материалдары қолданылады,оның екі түрі бар: дара (черепицаның әр түрі және этирнотивті шипырлы плита) ж\е парақты(бұл асбестоцементті парақ,сазды черепица, ондулин т\б .) Черепицаның ерекшелігі отқа төзімділігі,мықтылығы,ғұмырының ұзақтығы және де ерекше күтімді қажет етпейді.Цементті құм черепицасы сазды черепицадан кем түспейді, одангөрі көлемірек және жеңіл, керамикалық түрінен арзан болады

Битумды черепица жұсақ, иілгіш, жабын плитасы болады,ол өте танымал және қазіргі жоғары техникада жабынды материал болып саналады. Қиғаштығы 10% тан кем емес шатырларда қолданылады.Ол барлық шатырларда әдемі көрінеді және оны кез-келген шатырдың қиын орналасқан формасында қолдануға болады.Сонымен қатар жұмсақ черепица европалық үлгінің барлық экологиялық ,адамға зиянсыз нормаларына жауап береді.

Металлчерепицасы қазіргі заманғы жабын материалы оның салмағы жеңіл. әрі әдемі көрінеді, сонымен қатар ол металпрофилировандысапасы жоғарлатылған метал парақшасы.

Ондулин -иілгіш, ирек парақша.Бет жағының жапқышы декоративті әртүрлі түстермен қорғалған.
Әдебиеттер

1. 
   Б.Сатеков «Құрылыс материалдары мен жабдықтары»
   
2. 
   Горчаков «Строительные материалы»
   
3. 
   Информационно-справочный научно-популярный журнал «Капитал»
   
4. 
   Основин В.Н. «Справочник по строительным материалам»
   

Применеие инновационновых технологии материалов в строительстве.

Поиск путей совершенствования подготовки будущих специалистов показал, что одним из вариантов решения рассматриваемой проблемы является моделирование их подготовки и профессиональной деятельности.

Условием построения модели подготовки будущего специалиста является представление об исходном и конечном результате.

Термины "модель", "моделирование" предполагают создание критериев качества подготовки, которыми должен обладать специалист, установление соотношения между ними и педагогическими условиями, направленными на их формирование. При этом не все авторы вкладывают в термин "модель специалиста" одинаковые понятия [2-7].

Наиболее приемлемым следует считать определение, данное в [6], где под моделью специалиста понимается "аналог его деятельности, выраженный в репрезентативных характеристиках, выделяемых в исследовании условий функционирования и существования интересующей нас совокупности специалистов".

Таким образом, модель описывает не профессию или специальность, а носителя этой специальности, о чем свидетельствуют названия основных направлений его подготовки.

В основе практического осуществления моделирования, как инструмента исследования определенных объектов или явлений, лежит разработка модели подготовки будущего специалиста предусматривающая вычленение всех составляющих элементов деятельности, определение значимости этих составляющих для образовательного и производственного процесса и установление взаимосвязей между ними.

С учетом сказанного, нами предлагается нижеследующая схема 1- условия построения модели подготовки и деятельности будущего специалиста.

Схема 1- Условия построения модели подготовки и деятельности будущего специалиста

Элементы структуры модели

Выявление типовых про-фессиональных задач

Производст-венная сфера

Основные компоненты требований к специалисту

Требования к профессионально значимым параметрам специалиста

При этом следует учитывать, что модель специалиста - это не только возможность выявления и прогноза требований к специалисту, но и одновременно важнейший элемент в системе общей подготовки специалистов к их будущей образовательной и производственной деятельности, методологическая основа планирования учебно-воспитательного и научного процессов.

К требованиям, предъявляемым к процессу разработки модели подготовки будущего специалиста в образовательной и производственной деятельности, следует отнести [4-7]:

-полноту разработанной модели, т.е. содержание будущей профессиональной деятельности должно соответствовать уровню решения основных профессиональных задач;

-связь с теоретическим учебным материалом, что информационно обеспечивает возможность решения педагогических проблем;

-время изучения теоретического материала определяет место рассмотрения конкретных решений;

-обобщенность задач, позволяющая отразить наиболее существенные стороны профессиональной деятельности и наиболее значимые параметры;

-типизацию задач и учет возможности переноса умений из одной сферы деятельности в другую (из образовательной в производственную и наоборот);

-учет типичных затруднений и ошибок специалиста в процессе профессиональной деятельности, позволяющий подготовить будущего специалиста к преодолению затруднений и ликвидации возможных проблем;

-выбор целесообразных форм, методов и приемов обучения для решения учебных и производственных задач, обеспечивающих активизацию познавательной деятельности будущего специалиста в процессе подготовки.

Следует отметить, что для успешной реализации указанных требований важное значение имеет логическая структура формирования содержания обучения. Отметим,что функциональная карта на профессию (специальность) определяется основной ключевой целью и перечнем основных функций [1]. В связи с этим, при формировании содержания обучения для подготовки специалиста должна выдерживаться следующая нормативная последовательность [2,3]:

(1)-определение основной ключевой цели профессии (специальности) по государственному образовательному стандарту (ГОС) [1];

(2) - на основании (1) определение перечня основных функций по ГОС [1];

(3) - на основании (2) определение набора модулей (действий) для каждой из функций;

(4) - на основании (3) определение набора умений по каждому из модулей;

(5) - на основании (4) определение набора знаний для каждого из умений;

(6) - на основании (5) определение набора предметных областей по каждому из знаний.

С учетом этого, можно формировать содержание обучения по подготовке специалиста. В схеме 2 приведена логическая структура формирования такого содержания обучения [2,3].

УДК 539.2

М.Әуезов атындағы ОҚМУ-нің магистранттары, Шымкент, Қазақстан

Қайта кристалдану диаграммаларын қолданып, олар алынған жағдайларды қатаң ескеру қажет, дәлірек айтқанда: жасыту уақытын, қоспалар мөлшерін, түйіршіктің алғашқы өлшемін, жасыту кезіндегі қыздыру жылдамдығын, қысыммен өңдеу түрін. Бұл диаграммалар деформациялану дәрежесі мен жасыту температурасы металдың немесе қорытпа түйіршігінің өлшеміне әсер ететіндігін шамалауға көмектесетін жартылай сапалы мәліметтер береді.

Күй диаграммаларының түрі қорытпа құраушыларының өзара әрекеттесуіне, температурасы мен концентрациясына байланысты әр түрлі болып келеді. Қорытпалар олардың құрамындағы құраушы элементтері санына байланысты екі-үш және одан да көп құраушылардан тұрады. Қос құраушыдан тұратын қорытпалар диаграммасы жазықтықта, ал үш құраушыдан тұратын қорытпалар диаграммасы кеңістікте жатады. Қос құраушыдан тұратын қорытпаның күй диаграммасын сызу үшін, осы құраушылардың концентрациясы әр түрлі болып келген қорытпалардың термиялық талдауын, яғни температура мен уақыт арасындағы (суыну графигін) сызады (2-сурет).

Күй диаграммасының теориялық және практикалық маңызы зор. Өйткені, бүл диаграмма бойынша көптеген практикалық мәселелерді тез және тәжірибе жасамай-ақ шешуге болады. Мысалы, кез-келген көміртекті темір қоспаларының (болат, шойын) әр түрлі қасиеттерін анықтауға болады.

Гиббстің фазалар ережесі күй диаграммасының дұрыстығы мен заттардың кристалдану процесін түсіндіреді.

Фазалар ережесі тепе—теңдік күйіндегі системаның құраушылары мен фазаларының арасындағы заңдылықтарды анықтайды. Жүйенің тепе-теңдік шарттары температура, қысым, көлем параметрлерімен анықталады. Әдетте, қорытпа қалыпты жағдайда зерттелетіндіктен, қысым атмосфералық қысымға тең болады.

Жүйенің фаза санын өзгертпей, күйін өзгерте алатын ішкі және сыртқы себептер (температура, концентрация, қысым) санын жүйенің варианттылығы немесе еркіндік дәрежесінің саны деп атайды.

Фазалар ережесі жүйенің тепе-теңдік күйінің математикалық өрнегін береді. Ол былай өрнектеледі:

мұндағы С — еркіндік дәрежесінің саны,

Еркіндік дәрежесі (С) құраушылар саны мен фаза санының айырмасына 1 – ді қосқанға тең.