материалдық қажеттіліктерін қамтама-сыз етуді мойнына алып, негізгі тәрбиені мектеп беруі тиіс деп ойлайды.
Нәтижесінде бала өмірінде отбасылық тәрбиеден бос кеңістік пайда болады.
Бұл кеңістік теріс ықпалдарға толтырылып тәрбиелеуге қиындық тудыруы мүмкін.
ТӨРТІНШІ ҚАТЕЛІК: өзара әрекеттің негізі ретінде «басқарушы нұсқаулықтар» жүйесі, отбасы тарапынан мектеп ісіне араласудың ақталмауы
Мұндай жағдайда ата-ана өз баласын өзінен басқа ешкім жақсы білмейтініне, оны қалай тәрбиелеуді өзі ғана білетініне сенімді, және баласын өзі ғана білетінін желеуретеді.
Нәтижесінде бала үлкендермен нашар қарым-қатынаста, кез-келген тәрбиелік әрекеттерге қарсылық білдіріп немесе өзін-өзі басқаруды дамытудан қалыс қалуы, шығармашылық қабілетіндегі ынтаның төмендеуі орын алады.