бағытгы ашкан 3.Фрейд бұл мәселенің шешілуіне үлкен ыкпал етті. Ол бейсаналыкты санаға карсы түратын күш ретінде танытады. Фрейдтің ойынша, ең басты күші жыныстык катынас - либидо болып табылатын бейсаналык моральдык стандарттар жэне шектеулермен коса коршаған әлеуметгік ортаға үнемі бойұсынып отыратын саналықпен кактыгыста болады. Ортаның шектеулері индивидті күйзеліске ұшыратады, соның нәтижесінде бейсаналык катынастар невроз, түс көру, көбіне агрессивті кате әрекеттерге үрындырады. Қактығыстык ахуалдың шектен тыс кысымынан индивид ығыстыру көмегімен кұтылады: индивидке тиімсіз ойлар, көңіл-күйлер санадан "куылып", саналыктан кейінгі деңгейге көшіріледі, бірак оның эрекетіне, кьшығына әсерін тигізіп отырады. Осылайша фрейдтік талдау биологиялык катынастар мен саналы әлеуметтік нормалар арасындағы, саналылық пен бейсаналылық, өмір инстинкті мен өлім инстинкті арасындагы біркатар кайшылыктардан күралады. Бірак, акарында биологиялык бейсаналык анықтаушы рөлге ие болады. Фрейдтіц жэне оның ізбасарларының концепциясындағы бейсаналықтың рөлін бағалай отырып адамға жэне оның өмір сүруін бейсаналылық жэне саналыктың аракатынасы аркылы карастыру бұл мэселені философиялык түсінуде жаңалыктар әкелгені сөзсіз. Бірак, сонымен катар Фрейд бейсаналылыктың рөлін біршама абсолюттендіріп көрсетеді. Осылайша, бейсаналылык мэселесін ойластыру адам психикасы аймағын саналылык жэне бейсанальшык салаларына боле отырып индивидуалды жэне коғамдык саналардың қүрылымын зерттеуге үлкен үлес косты. Осыған байланысты казіргі кездері кеңінен таралған менталитет, ментальдылық сиякты ұғьмдарға көңіл аудару қажет. 153
