кайталанған кұбылыстарды есте сақтап калуы аркасында оларды танып-білуімізге мүмкіндік туады. Үшінші сатысында - “өнер” (эңгіме көркемөнер т.б. Туралы емес), практикаға негізделген танымны” ерекше сатысы - адамдар жеке заттарды танып кана коймайды (тәжірбиедегідей) одан гөрі тереңірек түсіп, кейбір заттарға тэн ортак касиеттер мен себептерін танып біледі. Ал заттардың себептерін, болмыстың мэнін, әсіресе алғашқы бастамаларды жэне алғашкы козғаушы күшті түсініп-білу - ол акыл- ойдың кызметі. Ондай танып-білу тек философияға ғана тэн. Аристотельдің пікірінше, адамдар “коғамдық жануарлар”. Отбасының, коғамның табиғи дамуының аркысында мемлекет пайда болады. Мемлекетгің табиғаттан айырмашылығы, онда көптеген элеуметтік т.б. Қатыныстардың өріс алғандығы. Мемлекет басшысы, калыптаскан коғамдык жағайларға сэйкес адамдар ды баскаруы тиіс. Әсіресе жастарды тэрбиелеу мәселесі басты максат болу керек. Аристотельдің философиясынын эсерін эллиндік-римдік, ортағасырлық, жаңа замандык жэне казіргі философиялык көзақарстардан байкаймыз. 46
2-ТАҚЫРЫП. ФИЛОСОФИЯНЫҢ ТАРИХИ ТИПТЕРІ 2.1 Ортағасырлық діни философия Христиан философиясы. Құлиеленушілік коғам күйреп, оның орнына Батыс Еуропа елдерінің қай-кайсысында да феодалдык қоғамдык катынастар калытасып, христиан дінінің кең етек алып, тарауына байланысты “шіркеу әкейлері” мен “пұтка табынушылар” философиясының арасындағы мэмлеге келмес күрестің өрбу деңгейіне байланысты ортағасырлық философияны негізгі үш кезеңге бөліп
