дейінгі” деңгейде болатын, элеуметтік кұрылымы көп сатылы өте төменгі ауыл шаруашылық өндірісі бар аграрлык қоғам ретінде сипаттады. Екінші кезең - “өтпелі қоғам”, бұл жаңа қоғам үшін алғышарттарды калыптастыру кезеңі ауьш шаруашылығы өнімділігінің өсуімен, “іскер, кэсіпкер адамдардың жаңа типінің” пайда болуымен ұлттык кауіпсіздіктің экономикалык іргетасын камтамасыз етуге ұмтылган “ұлтшылдыктың” өсуімен жэне осының негізінде бір орталыкка бағынған мемлекеттің калыптасуымен сипатталады. Үшінші кезең - бұл козғалыс кезеңі, “өнеркэсіптік төңкеріс кезеңі”. Бұл кезең өнеркэсіптің негізгі салаларының тез өсуінен, капитал жинақтау үлесінің жоғарылауына алып келетін өндіріс методының радикалды өзгеруімен ерекшеленеді. У.Ростоудың пікірінше, бұл кезенде Англия XVIII ғасырдың аяғында, Франция мен АҚШ XIX ғасырдың ортасында, Германия XIX ғасырдың екінпті жартысында, Ресей 1890-1914 жылдар аралығында, Үндістан мен Қытай XX гасырдың 50 жылдарының басында орналасты. Төртінші кезенді У.Ростоу кемелдену кезеңі немесе индустриалдык котам деп атайды. Оньщ пікірінше индустриалдык қоғамның негізгі белгілеріне өнеркэсіптің шапшаң дамуы, өндірістің мүлдем жаңа салаларынын пайда болуы, ғылым мен техника жетістіктерін кеңінен енгізу, капитал салымы деңгейінің үлттық кірістің 20 %-ға дейін жоғарылауы, кала түрғындарының 60-90%-ға дейін өсуі, квалификациялык еңбек үлесінің өсуі жатады. У.Ростоудың есептеуінше кемелденген кезеңге жету үшін 50-60 жылдай өтпелі кезең кажет. Жэне сонгы, бесінші кезең - “жогары бұхаралық тұтыну” дэуірі. Бүл коғамның басты мәселесі өндіріс емес, тұтыну мэселесі, өндірістің 200