Қатар, тэртіп жэне үйлесімділік сиякты конфуциандық этиканың негізгі принциптері мемлекеттік жағдайға да, адамзат жанының жағдайына да бірдей колданылады. Конфуциандык этиканың ерекшелігі оныц рационализміне карамастан зүлым күштерге үстемдік ететін магияға карсы келеді. Вебер конфуцийшілдіктегі екі бастауды көрсетеді: этикалык-рационалдық және иррационалдық-магиялык. Рационализмнің бұл типінің батыстық типтен айырмашылығы оның магиямен жэне дәстүршілдікпен бірігуінде болды жэне сондықтан, мұнда шаруашьшык жүргізудің, баскарудың батыстык формалары, табиғат пен адамға деген абстрактілі-формальды қатынас қалыптаса алмайды. М.Вебер діндерді олардың әлемге деген эртүрлі катынастарының негізінде де жіктейді. Егер конфуцийшілдік әлемнің өмір сүруін мойындаса, ал буддизм оны теріске шығарады. Кейбір діндер әлемді оның жетілдіру мен түзетулері жағдайында кабылдайды. Олардың катарына зороастризм, христиандық жэне ислам жатады. Әлемнің қабылдануы жэне кай мөлшерде кабылдануына карай діни этиканың саясатқа катынасы бағынышты. Әлемді теріске шығаратын діндердің әдетте саяси белсенділігі томен. Әлем толык кабылданатын жерлерде діни көзкарастар саясат саласымен толык келісімге келеді. М.Вебердің классификациясы мен салыстыру методы типология жасауға, яғни әлеуметтік-мәдени түтастыктарды, мэдениеттің "идеалды тиіггерін" күруға толык мүмкіндік береді. Бүл жерде зерттеушінің танымдык дәрежесіне орай эмпирикалык элемнін барлык алуан түрлілігінің типологиялық ерекшеліктерін аныктауға кажетті параметрлерін, кілтін табу маңызды. М.Вебер мұндай параметрлердің 278