болып табылады. Әсіресе осы мағынасында ол ежелгі грек тілін де көбірек колданылады: орыстың “искусство” деген терминімен аударылатын “poiesis” сөзі ежелгі гректерде “білім”, “туынды”, “сана” ұғымдарын де білдіреді. Адамның әрекетімен байланысты жэне осы 291
әрекеттің өнімі болып табылатын барлык нәрселер “poicsisia” - адамзат саласына жаткызылады жэне ол адамзат жаратпаған табиғи салаға - “Physis’y” карсы койылады. Өзінің тар мағынасында өнер эртүрлі формалардағы көркем шығармашылықтың нәтижелері мен проиестері (бейнелеу өнері, музыка, поэзия жэне т.б.) болып табылады. Дэл осы мағынасы казіргі әлемде негізгі болып табылады жэне біз де оны осы мэнде қарастырамыз, Жекелеген ғылымдар жэне рухани, практикалык әрекеттің салалары элемнің эртүрлі кырларын игереді, тұлғаның белгілі бір кырларының калыптасуына жағдай жасайды жэне соған сәйкес белгілі бір мәдени күндылыктар калыптастырады. Өнер болса, ол элемді өзінің түтастығында кабылдаудың кепілі, адамзаттың өмірлік тэжірибесі мен мэдениетінің тұтастығын сактаушы. Өнердің бұл бүкілэлемдік-тарихи максаты адамзат дамуының барлык этаптары үшін қажеттілігі мен кұндылығын камтамасыз ететін оның полифукнционалдылығын (көп кызметтілігін) тудырады. Алайда дамыған коғамдык жүйелерде көркем шығармашылыктың барлық функцияларының дерлік өз “дублерлары” (косалкылары) бар: өнер - бұл таным, алайда элемді танытатын ғылым да бар; өнер-тәрбие, бірак бұл мәселемен айналысатын педагогика бар: өнер - тіл жэне акпарат кұралы, бірак онымен катар табиғи тіл мен
