Әде би тіл нор ма ла ры
2.
Сөй лем дер ден елік теу сөз дер ді тау ып, олар дың қыз ме тін (сын дық, амал дық, қи-
мыл дық) анық таң дар.
1. Май қа но ва ның шаңқ ет кен дау сы бір-ақ шы ғып үл гер ді. 2. Өңі құп-қу
бо лып, сылқ етіп құ лап ба ра жа тыр. 3. Жү ре гім лүп-лүп етіп, ал қы мы ма
ты ғы ла ды.
(Б.Со па ба ев)
4. Фе до ров тың көз оты жарқ етіп, дү ние тұ ман-
да нып, тең се ліп ба ра жат қан дай бол ды. 5. Фе до ров жалт етіп, тұз дай көк
кө зі мен Ела ман ға қа да ла қа ра ды.
(Ә.Нр пейі сов)
6. Кі сен дер дау сы гүрс-гүрс
ете ді. 7. Над зи ра тель шо шып ке тіп, оқыс ше гін ге ні сон ша – тар дә ліз дің
арт қы қа быр ға сы на кег жең ет кі зіп ба сын ұрып ал ды. 8. Те сік тен жылт-жылт
аң ду шы көз дер кө рін ген де, шық шы ты бұлт-бұлт ой нап, ті сі шы қыр лап жы ны
Достарыңызбен бөлісу: |