Арман пв баспасы

88
Алыс тан тоят ті ле дің,
Қы лы шың ды тас қа бі ле дің.
Ал ма ған жауың қой ма дың,
Ал ған ме нен той ма дың,
Не сі бең ді ел ден ті ле дің!..– 
деп Абы лай дың шық қан те гі нен бас тап, ел бас қар ған, алаш ты 
ау зы на қа рат қан хан бол ған ға дей ін гі өмі рін са ра лап, ағат іс тен 
сақ та ну ды ес кер те ді.
Ау ыр сәт тер де Абы лай хан ға дұ рыс ке ңес бе ріп, ел-жұрт ты бас-
қын шы жау ға қар сы кү рес те бі рік ті ру ге, бір ту дың ас ты на топ тас ты-
ру ға күш сал ған. Өзі нің сая си-әлеу мет тік мән ді жыр-тол ғау ла ры мен 
сол жа лын ды кү рес тің жыр шы сы на ай нал ған. Осы мақ сат та ол Абы-
лай хан ды бір ден-бір қа жет ті бас шы са нап, оған ха лық бір лі гін сақ тап 
қа ла тын кө сем тұр ғы сын да үл кен се нім арт қан. Абы лай хан да сол 
би ік тен та бы лып, ел дің бір лі гі мен жар қын бо ла ша ғы үшін қыз мет 
ет кен ді гі та рих тан мә лім. Жы рау азат тық жо лын да өлім ге бас ті гіп, 
ер лік тің не бір үл гі ле рін көр сет кен хан мен оның ба тыр ла рын жыр ға 
қо сып, олар дың сөз бен сом дал ған бей не ле рін жа са ған. Әсі ре се, Абы-
лай хан ның кө ре ген ді гі мен да на лы ғын, ау ыр ке зең, қи ын сәт тер де 
ел дің ба сын бі рік ті ріп, бір лік тің тіз гі нін ұс тай біл ге нін жыр ла ған.
Бұ қар жы рау дың «

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: