және әлеуметтік-саяси, сонымен қатар нақты қоғамның тек ӛзіне тән факторлардан
ету үшін пайда болады, деп жазады профессор А.Венгеров. Ең алдымен, қоғамға
ақпататтық қызметкӛрсетулерді кӛздеген басқарушылық (жұмыстар туралы әр
түрлі мәліметтер жеткізу және т.б.) функция туындайды. Қоғамнан негізгі кәсіби
9
шығып, кӛптеген басқару лауазымдар пайда болып : жұмысты басқарушылар,
әскери басшылар; есепшілер және т.б. Бұл топ мемлекеттік аппаратын-алғашқы
бюрократиясы құрды.
Топтастырылған жіктерге әлеуметтік бӛліну және оларға тән қарама-қайшы
мүдделерін қайшылыққа толы ӛзара қарым-қатынастар мемлекеттің саяси
функциясына – қоғамдық және әлеуметтік қатынастарды реттеуге деген
қажеттілікті туғызды.
Қоғам мүшелерінің жүріс-тұрысының, тәртіптің жалпы ережелерін бекіту
және қатаң сақтау, сондай-ақ қоғамға қажетті қызмет түрлерін ( ӛндірісиік
сауда және т.б ) ұйымдастыруын реттеу мемлекеттің пайда болуын даму
кезеңдерінен бергі негізгі міндеті болып табылады.
Мемлекеттік басқару саяси бірлікке біріккен адамның ортақ ерік-мүддесін
білдіретін орталықтандырылған билік арқылы жүзеге асырылады.
Бүгінгі таңда аталған факторлардың ешқайсысы да ұтымды басқарудың
заңды негізі ( дитерминанта) ретінде ӛз мәнін жоғалтқан емес. Қоғамның кӛптеген
басқа да объективті қажеттіліктері қалыптасты, ал ол қажеттіліктерді кез-келген
мемлекет тек адамның біріккен қызметін қоғамдық қатынастардың жаңа турлерін
және формаларын сапалы түрде ұйымдастыру мен басқару арқылы қанағаттандыра
алады.
Әрбір ел үшін атқарылатын мәселелердің белгілі тарихи кезеңмен байланысы
ӛзіндік ерекшеліктері болады. Егер басқарушы күштер ӛз қызметінде жалпы даму
заңдарын білуді басшылыққа алуға қабілеттілік танытса, сондай-ақ ӛздері
басқарып отырған халықтың жағдайын, даму деңгейін, дәстүрлі , оның үміттерін
ескермесе онда қоғамды басқару ӛзінің алдына қойған міндетін толық атқара
алмайды.
Достарыңызбен бөлісу: