(өмір ақтық музыкасы, күй көңілді, жаз бейнелі алтын өмір), лексикалық қайталамалар
(қасақана, алтын өмір, алтын ту, қайран) синтаксистік конструкциялардың,
теңеулердің қайталануы көз алдымызға жанды суретті әкеледі. Алдыңғы бір
шумақтағы
алтын ту – бостандықтың символы – осы шумақта
жалп етті делінсе, оған үстеме мағынаны
жалт берді өмір, от төсекке түсті аунап сөйлемдері береді, соңғы жолдағы кесімділік
(түсті аунап), метафора
Ре
по
зи
то
ри
й
Ка
рГ
У
26
трагедияның бояуын күшейтеді, яғни оптимистік трагедияның өмірсүйгіш
пафосын анықтайды. Қорытындыдағы эпифора дауыл сөзіне негізделген.
Дәстүрлі поэтикалық қолданыстағы
дауыл сөзінің мағынасын етістіктер
