жан сөзімен береді, ал тіршілік, өмір семантикалық өрісіне
қатысты
қан, жүрек сөздерінің ауыспалы мағынасы халықтың жай-күйін
көрсетеді. Бұл сөздерді
суынған, солғын сөздерімен тіркестіріп, алғашқы
жолдардғы етістіктің жедел өткен шағы (
кеміді, құлады ) мен ауыспалы осы
шағын (
бұғады, соғады ) қатар келтіріп, лексикалық антонимдер (
кеше – бүгін, батыр - қорқақ ) арқылы халық дамуының бір қалыпта, бір орында
тұрып қалғанын, яғни оның статикалық күйін бейнелейді. Ал мекендік
қатынасты білдіретін жатыс септігіндегі
кісенде жаны сөзімен синкреттік
тіркес жасағандықтан бірден назар аудартады да, бұл күйдің бір қалыпта
тұрғандығын тіпті күшейте, әсерлі ете түседі, ал
жан сөзін, яғни халық
ұғымын анықтап тұрған
