336
жасушаларын жұмылдырып, тіндерді бүліндіреді.
Аутоиммундық үрдістер иммундық кешендердің қатысуымен
де
дамиды.
Мәселен,
жүйелі
қызыл
жегі
дертінде
аутоантигендер болып ДНК молекуласы, жасуша аралық
заттардың (әсіресе коллаген) нәруыздары т.с.с. денеде кең
тараған
молекулалар
есептеледі.
Осы
аутоантигендер
аутоантиденелермен өзара байланысып, тіндерге жабысатын,
иммундық кешендер құрады. Иммундық кешендердің өзара
әрекеттесулері иммундық жүйе жасушаларын (макрофагтарды,
табиғи жендет лимфоциттерін) әсерлендіреді. Осыдан тін
жасушаларына уытты әсер болып, жергілікті қабыну дамиды.
Қорыта
келгенде,
аутоиммундық
үрдістердің
дамуы
адамның өз тіндеріне қарсы иммундық серпіліс қалыптасуынан
болады. Бұл үрдістер өз антигендеріне қарсы иммундық жауап
қайтаруға тиым салатын орталық және шеткері тетіктердің
бұзылыстарынан пайда болады. Аутоантигендердің орналасуына
байланысты белгілі ағза ғана тән (органоспецификалық) және
жүйелік аутоиммундық үрдістерді ажыратады.Сонымен қатар,
олар иммундық жауапқа қатысатын тетіктердің басымдығына
қарай – жасушалардың қатысуымен дамитын және сұйықтық
(гуморалдық) аутоиммундық үрдістер –деп бөлінеді.
Достарыңызбен бөлісу: