"жазушы" баспасы а л м а т ы — 1979 Каз 2
жүктеу/скачать 2,49 Mb. Pdf көрінісі
|
files dj46sg45
|
– азар, Доп ойнаған – тозар...– депті ғой аталарың. Мұның мағнасы – еңбек істеген, оқу оқыған, ілгері ұмтылған бала ғана мақсатына жетеді деген сөз. Қадамдарың құтты болсын, бөбектерім, менің тілегім сендердің келешекте Шоқандай, Абайдай, Сәкендей, Бейімбеттей, Ілиястай, Қаныштай, Мұхтардай, Сәбиттей ұлы адам болуларың! Ілгергі жылдарда өтіп кеткен өз ағаларымды бүгін сағынып отырмын, сендер де сол ардақты аталарын білсін деп үлгіге тарттым. Қазір көздері тірі сондай ұлы аталарың да бар, олар: Сапарғали, Ғабит, Ғабиден, Әбулер ғой, совет дәуірінің егде тарландары әлі тұғырдан түспей, сендер үшін өнегелі ойларын шертіп, жөн сілтеп жүр, осыларды күн сайын оқып - біліп отырсаңдар, ұтылмас едіңдер - ау! Ата - ананы, үлкен ағаны сыйлау еліміздің дәстүрі, мұны ұмыту қиын, алайда «ата баласы болудан, адамның баласы болу» артық, бұл да естеріңде болсын, балдырған бөбектерім! А С Мұхаммедия әңгімесі – Еліміздің өткен өмірінде қиян - кескі шайқасулар көп болыпты ғой. Ру - руға бөлініп алып, талай - талай өнімсіз дау - шарға кіріссе керек. Уақ - түйек іліктер зорайып кетіп, келелі апаттарға да килігіпті. Неше алуан қызық уақиғаларды, тіршіліктің тепкісін көргендер тамсана шерткен ғой, біз солардан естідік. Ішкен мас, жеген тоқ байлар мұндай қысыр әңгімені не қылсын?!. Хатта қалмаған ежелгі өмірдің сүреңсіз сиқын қарттар жеткізеді, абайлап тыңдасаң, талай сергелдеңнің үстінен түсесің. Олар арман еткендей қызықтырып, қыздырмалап айтады, із тастап жалтарып 256 та отырады. Өмірдің қитырқосын жетік білген шораяқтар ғой, бір ауыз сөзін мыңға балап айта алады. Бірақ сұлу сыртына әуестенбей, ішкі сырын ұғалықшы, жылтырағанның бәрі алтын емес - ау, сірә!.. – Есіңде болсын, қалқам, ақылдың да, ардың да иесі кедей сорлылар, олар өмірдің ыстық - суығын жетік біледі, неше түрлі нақылдарды да солар тудырған ғой, міне сондай сұңғыла жандар өлсе атаусыз кетті - ау, ал содырлы сотқар байдың біреуі өлсе ұлы думан ас беріледі, елдің аузында қалады, менің шымбайыма осы батады, – деп ауыр күрсінді қарт Мұхаммедия. Арналы тарланның ырғақты үні, ойлы сөзі мені салған жерден билеп әкетті. Үнсіз тыңдай бердім. – Бүгін мен де сені ежелгі сүрлеуге салып көрейін; балам, керегін өзің таңдап ала бер, – деп бір жымиып қойды қарт. – Өзіңе мәлім, Мұхтар ағаң суреттегендей, Тобықты Бөжей асын Қазбалада – Шыңғыстау баурайында берді. Сонда жер қайысқан топ жиналды, май сайдан ақты. Сойылған малдың ұшы - қиыры жоқ. Желінбеген ет, ішілмеген қымыз қалмады. Әр атаның ұлы осы асқа өз сыбағаларын әкеп жатыр. Бір атадан келіп Құнанбайдың Абайы да он үй тіктірді, сол он үйге түсетін қонағына арнап он ақ байтал, қысырдың бес тайы, жиырма қой сойдырды, соның ішінен он қойды Абайдың туған шешесі Ұлжан үйттіріп, екі кебеже сүрді араластырды. Басқалармен бәсекеге түскенде Абайдың талайы асты. «Бөжей асына Карқаралының Арғыны, Жетісудың Жалайыры, Семіз Найманы, Ылдидың Уақ Бурасы, Дағандының Керейі бар, талай үлкен рулар келді...» «Табақ тартуға өңшең жорға аттарды сайлапты. Барлық ат күміс ертоқыммен ерттелген. Күтуші жігіттер бастарына тегіс жібек орамал байлапты, Ас ошағымен екі арада бұлар қос табақтан алып, қатар ызғытып жөнелгенде, өлке бойы жайнап кеткендей болады». 9 — 2462 жүктеу/скачать 2,49 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|