4.5. Жасушалардың өлімі
111
шаларды эпителийдегі көршілес жасушалардан бөледі;
каспаздардын әсері
кезінде ламиналардың ыдыратылуы ядролардын бүршіктенуіне әкеледі;
цитокаңкалык нәруыздардың деградаииясы жасушалардын пішінінін өзге-
руіне және олардың фрагменттерге шашырауына әкеліп, апоптоздык
денешіктердін түзелуі жүреді; ДНК, фрагменттелуіне әкелетін белсендірілетін
эндонуклеаза және т.б.
Морфологиялык
тұрғыдан
апоптоз үдерісінін
некроздан
біршама
айырмашылыктары бар. Оның ерте сатыларында цитоплазмадағы кальцийдің
денгейі жоғарылайды, бірак мембраналык органеллалар өзгермейді, PH К
және нәруыз синтезі төмендемейді. Біраздан кейін ядродағы хроматин
конденсияланып, ядроның шеткі аймактарында ірі жиынтыктар түзейді.
Ядролар фрагменттерге бөлініп,әркайсысыядрокабығымен капталған«микро-
ядроларға» ыдырай бастайды. Біраз кейін немесе бір мезгілде
цитоплазманың
да фрагменттелуі басталады. Жасушадан үлкен, кейде кұрамында «микро-
ядролары» бар, фрагменттер бөліне бастайды. Бұлар
апоптоздық денешік-
тер
деп аталады. Калыпты жағдайда апоптоздык денешіктер көрші жасуша-
лармен немесе фагоциттермен жұтылады, сонымен
коса екіншілік некроздык
өзгерістерге үшырайды және акырында ерітіледі.
Достарыңызбен бөлісу: