264
Адамдардың кесірінен жұбынан айырылған қасқыр оларға
кектенеді. Өзіне жасаған қатыгездігін ұмытпайды. Қалайда өш алудың
жолын іздейді. Ақыры қасқыр жұбын өлтірген адамдармен мұздың
үстінде кезедеседі. Қасқыр адамдардан кек алмақ болғанда, «
қасқыр
шоңқайып отырған тоқымдай сең үлкен мұздан әп-сәтте іргесі
ажырап, ар қарай ығып
» кете барады [24].
Бұл шығармадан біз түз тағысы – қасқырдың өзіне жасаған
жауыздықты қалайда қайтаруға тырысатын кекшілдігін көреміз.
Сондай-ақ түз тағысының болашақ ұрпағына деген сүйіспеншілігі сұр
қаншықтың аңнан қайтқан сайын бөлтіріктерін айналып, иіскеп, жалап,
болашақ жортуларға дайындамақ болған іс-әрекеттерінен де
аңғарылады.
Достарыңызбен бөлісу: