Бес нэрседен кашык бол,
Бес нерсеге асык бол,
Адам болам десещз...
беек, епрйе, мактаншак,
Ёрнншек, бекер мал шашпак —
Бес душпанын бшееадз.
Талап, енбек,терен ой,
Канагат, ракым, ойлап кой —
Бес асыл ю, кенсещз, —
деп, адамды тулга етерлж элеуметпк касиеттерд1 саралап керсетеда. Ол
тулга мэселесш елеуметтещцру процеешен уштастырады. Элеуметтен-
д1рудщ непзп агенттерше Абай баланын ата-анасы, агайын-туыстарын.
б)Л1м мен гылым орындарын, дан мекемелерхн, т.б. жаткызады. Осы агент-
тер аркылы елеуметтещцру процеа жузеге асады, сонын нэтижесшде
тулга калыптасады.
Абай дшге когамнын манызды институты ретшде карады. М. Эуезов-
тьщ пшршше, Абай ушш дан адамнын жеке басынын моральдык жет!-
лушщ куралы болган1. Абайдш мэселесш езшщ элендер1нде, кара сезде-
р!нде алга тартып, онын элеуметпк мэнгн, мазмунын ашады. Дшге берше
сенеда. «Алланын сез1 де рас, ез1 де рас» деп, кудайдын барлыгына журтты
мойындатуды жен санайды. ©йткеш сол туста ем1р сурген кыр казагы
Д1НД1 ж ете кабылдай коймаган-ды. Онын успне ана тйймхзде шыккан дши
ютаптар жоктын касы едг Абай осы олкылыктын орнын толтыру макса
тында «Отыз сепзшил сезш» жазып, намаз гибраттарына жеке-жеке ток-
талып, эркайсысынын мэн-магынасын уктырды. Дщ унем! арлылык,
эдйлетшпк пен имандылыкты уагыздаушы деп туещдк Абайдын пшршше,
имандылык — адамдыксапанын манызды елшем!. Ал иманнынез! б^рнеше
элементгерден турады, онын непзпа уят. Уяты бар адам у ял ганда адамга
карай алмайды, т>птен кез! булдырап манындагыны кере алмайды. Осы-
лайша уялган адамга екпенда кешпеудщ ез) уят. Уяттан кысылган адам
ды одан ер! уялтатындай сез айтудын ез> адамшылыкка жатпайтын кылык
Достарыңызбен бөлісу: |