42
Бүкіләлемдік тор консорциумы (W3C) құрылды. Бүкіләлемдік тор Интернетті өзгертіп, оның қазіргі
заманғы бет-бейнесінің қалыптасуына әсер етті деп айтуға болады. 1996-жылдан бастап Бүкіләлемдік тор
Интернет түсінігін толықтай ауыстырды деп айтуға болады.1990-жылдары Интернет сол уақыттағы
желілердің көпшілігін біріктірді (Фидонет сияқты кейбір желілер интернет құрамына кірген жоқ).
Интернеттің техникалық стандарттары ашық, ал оны басқаратын белгілі бір компания жоқ болғандықтан,
интернеттің дамуы жекелеген желілердің бірігуіне көп әсерін тигізді. 1997 жылы Интернетте 10 млн
компьютер болды, 1 миллионнан астам домендік аттар тіркелді. Интернет ақпарат алмасудың ең танымал
құралына айналды.1998 жылы рим папасы Иоанн Павел II Бүкіләлемдік Интернет Күнін 30 қыркүйек деп
бекітті.Қазіргі кезде Интернет желісіне тек қана компьютерлік желілерден бөлек, байланыс спутниктері,
радиосигналдар, кабельдік теледидар, телефон, ұялы байланыс, арнайы оптикалық-талшықтық желілер
және электр желілері арқылы да байланысуға болады. Компьютер-серверлер және компьютер-клиентт
Интернетке қосылған барлық компьютерлерді екі типке бөледі, олар :серверлер және клиенттер. Бір
компьютерде серверді де және клиентті де орнату мағынасында бөлу онша қатаң жүргізілмейді.
Жергілікті компьютерде Web-сервер орнатылуы мүмкін және осыған қарамастан, дәл осы компьютерде
браузермен және почталық клиентпен де жұмыс жасауға болады. Қосымша-серверлер және қосымша-
клиенттер
Компьютерлерді серверлер мен клиенттер деп атағаннан гөрі, оларды бағдарламалық қамсыздандыру
деңгейіндегі клиенттер немесе серверлер деп атаған жөн. Бір бағдарлама клиент есебінде, ал екіншісі
сервер есебінде іске қосылатын қосымшалардың өзара байланысы клиент-сервер архитектурасы деп
аталады.Сервердің басты тапсырмасы – сервиске қайсыбір клиент сұраныс жібермейінше әр кезде жұмыс
жасап және күту жағдайында болу болып табылады.Серверде сұраныстардың көптігінен оның жұмысы
баяулап және белгілі бір сұраныстарға қызмет көрсетуді тежейді. Серверге сұраныс белгілі бір протокол
шегінде болады – бұл Желіде компьютерлер арасында байланысты қамтамасыз ететін стандарттар
жиыны. Серверлік бағдарламалар клиенттік бағдарламаларға қызмет көрсету үшін компьютердің
аппаратты ресурстарын қолданады. Клиент-бағдарлама сұраныс құрып, оны Желі арқылы белгілі бір
адреске жібереді және алдын ала белгіленген протокол арқылы сервер-бағдарламамен өзара
байланысады. Сол бір компьютерде бірнеше серверлік бағдарламалар орналаса алады. Клиенттік
қосымша серверлік қосымша орналасқан компьютерде де, сонымен қатар, серверден керегінше жойылған
компьютерде де орналаса алады, бірақ олар Желімен байланысса, бұл айырмашылық тек уақыт бойынша
жауаптың кідіруіне сәйкестеледі.
Провайдерлер және олардың желілері
Интернетке қарап, біз интернет-провайдерлердің қызметтерін пайдаланамыз және ISP(Internet
Service Provider – Интернет қызметін жеткізуші). Көбіне ISP – бұл өзіндік желісі бар арнайы ұйым
(магистральды деп аталады), оған клиенттердің көптеген саны қосылады. Провайдердің желісі ғаламның
кез келген нүктесімен байланысуды қамтамасыз ететін жер жүзінің басқа да желілерімен байланысуы
мүмкін. Қалыпты жағдайда ISP-провайдерлер – бұл белгілі бір аймақтарда өзіндік орналасу нүктесі (POP
— Point of Presence) бар ірі компаниялар, бұл нүктелерде клиенттерінің Интернетке қосылуын
қамтамасыз етуге арналған провайдердің аппаратты қамсыздығы. Ірі провайдердің әртүрлі қалаларда
өзінің орналасу нүктесі мен мыңдаған клиентері болады. Бірнеше қалаларда орналасу нүктелері бар
провайдерлермен қатар, бір қалада орналасу нүктесі бар провайдерлерді де атап көрсетуге болады.
Телефон линиясы арқылы ISP мен байланысуды ұйымдастыру: ДК қолданушысы драйверге хабарласады
және модем жинақтарының ішіндегі провайдер модемдерінің бірімен байланыс орнатады (модемді пул
деп атауға болады). Қолданушы өзінің ISP не қосылғаннан кейін, ол оның желісінің бір бөлігі болып
табылады. Провайдерлердің желілерін біріктіру
Кейбір провайдерлердің клиенттері, мысалы, ISP-A бір бірімен өздерінің жеке желілері арқылы
өзара байланысады, ал басқа ISP-В компаниясының клиенттері өздерінің, бірақ егер ISP-A және ISP-B
желілерінің арасында байланыс болмаса, онда А компаниясының клиенттері және В компаниясының
клиенттері бір бірімен байланыса алмайды. Өздерінің клиенттерін бір желіде біріктіру мақсатында А
және В әр қалада желілік кіруді (NAP — Network Access Points) қамтамасыз ететін нүктелер арқылы өз
араларында тікелей байланысты орнатады. Осылайша, басқа провайдерлердің магистральды желілеріне
қосылу құрылады, нәтижесінде жоғары деңгейлі көптеген желілердің бірігуі болады.
Достарыңызбен бөлісу: