сөйлем мүшелері топтасып, ойды нақтылай, толықтыра, пысық-
тай түседі. Әрине, диалогті сөйлемдерде тұрлаусыз мүшелердің
бірі ғана бір сөйлемнің орнына жүруі мүмкін. Мысалы:
-
Атын өзі ағытты ма, әйтеуір!
-
Өзі ағытты. Шауып барып көлден бір шелек су да
әкелді.
-
Атпен бе?
-
Иә.
(Ғ.Мүсірепов).
Осы мысалдағы атпен бе?,
Иә сөздері екі сөйлемнің
орнына жұмсалған.
Әрбір сөйлем мүшелерінің қызметін дұрыс танып, ойдың
мазмұнын әсерлі, экспрессиялы түрде жеткізуде орынды қол-
дану қажет. Сонымен қатар, ойды аз сөзбен үнемдеу, қатар сөй-
лемдерде бір сөзді қайталай бермеу шарттары қамтылады. Ол
үшін сөйлемде басы артық сөзді қайталай бермей (тавтология),
бірде оның синонимін, бірде оның орнына есімдік сөздерді пай-
даланып, кейде бір сөзді бірнеше сөйлемге ортақ етіп жеткізу
қажет болады. Мұндай талаптар
көркем әдебиет стилінде кө-
бірек жүзеге асады. Бұл шарттар кейде ескерілмей, орынсыз
қайталауларға әкеп соқтырады. Бірде диктор: ...
енді орыс тілін-
дегі көрсетілімдерді көріңіздер немесе істі ұйымдастыра біле-
тін іскер басшы – мұнда іскер, көру
сөздері мүлдем артық.
Сөйлемді ықшам етіп құрастыру үшін қолданылатын
амалдың бірі – сын есім,
сан есім, есімшелерді бастауыш, то-
лықтауыш, ілік жалғаулы анықтауыш қызметінде жұмсау. Әдет-
те, өздеріне қатысты сөздердің орнына жүріп, әрі зат, әрі сапа-
сын білдіреді:
Білгенге маржан, білмеске арзан, Надандар бәһра
ала алмас
(Абай). –
білгенге – білген адамға, надандар – надан
адамдар
деген ұғымның орнына жұмсалып тұр.
Мұндай тұлғалардың субстантивтеніп, басқа сөйлем мү-
шелерінің қызметінде жұмсалуы – мақал-мәтел, нақыл, даналық
сөздердің синтаксисіне тән ерекшелік. Ол аз сөзбен көп мағына
білдіруді, сөйлем құрылысы ықшам болуды қажет етеді.
Изафеттік тіркестегі
сөздердің де мағыналық, стильдік
айырмашылықтарын дұрыс танып, талғап жұмсай білу керек:
ана бақыты, жер байлығы, институттың факультет мәжілі-
сінің қаулысы.
Табыс септігіндегі толықтауыштардың жалғаулы, жалғау-
сыз жұмсалу ерекшеліктерін де түсіну қажет:
Пароход теңізді
тіліп келеді – қауын тілді – қауынды тілді.
Дегенмен де, сөйлем мүшелерінің қазақ тілінде қалыптас-
қан дағдылы орын тәртібі бар, белгілі бір синтаксистік жүйеде
өзіндік норма-заңдылықтары айқындалған. Жазба стильдердің
барлық түрінде бұл шарт сақталынады. Ал
ауызекі сөйлеуде,
көркем әдебиет стилінде сөйлем мүшелері жиі инверсияланады.
Мұндай синтаксистік бірліктердің стильдік мақсатта жұмсалуы-
ның мәні ерекше: ойдың бір бөлігі екпін түсіру, назар аударту,
сөзді мәнерлеу, модальдік реңк үстеу т.т. сияқты бірнеше мақсат
жүзеге асырылады. Тегінде, прозадан гөрі поэзия жанрында ин-
версиялық құбылыс басым. Сөйлем мағынасын осылайша түр-
лендіріп, ондағы жеке сөйлем мүшесіне ерекше стильдік қызмет
арту үшін, оны басқа сөзбен орнын ауыстырып айту тәсілін ин-
версия дейді. Мәселен, бастауыштың қалыпты орны диалогті
сөйлемдерде, өлең жолдарының соңында стильдік уәжбен ауыс-
тырылып жұмсалынады. Қынжыла, күйіне айтылған көңіл-күй-
мен байланысты лепті, сұраулы
сөйлемдерде бастауышты
соңында пайдалануға болады, көбіне оған ой екпіні түсіріліп
айтылады, ол бастауыш көбінесе есімдік сөздерден де тұрады:
Зарланарсың, ойланарсың,
Не болам деп енді
Достарыңызбен бөлісу: