190
жеке қолданылмайды. Бірақ та топонимдердің
құрамында өзінің байырғы
орографиялық тау, төбе мағынасында жиі ұшырасады: Үшқара, Берікқара,
Иманқара т.б.
Ғ.Қоңқашбаев
көк
терминінің екі мағынада қолданылатынын көрсетті:
1) зеленое
пастбище в начале весны; 2) пониженная местность с зеленой
луговой растительностью. Екінші мағынада
көгал
сөзі де қолданылады.
Боз
термині жайлы Ғ.Қоңқашбаев былай деп жазды: «... боз ақшыл, шаңқан ашық
түс – көделі жер, шөптің бір түрі.
Боз
ұғымы шалғын немесе сортаңды жерге
қарама – қарсы. Жылқы жаңбырда бозды жақсы жейді».
Айнабұлақ
– 1.
Тап-таза, жалтыраған, жарқыраған.
2.
Жып-жылтыр,
жап-жалтыр, бiртегiс.
Шағала көлдiң бетi Айнадай (Аймауытов). Бұлақ 1.
Басы бастаулардан басталып, баяу ағатын кiшiгiрiм су.
2. Ауыс.
Бiр нәрсенiң
қайнар көзi, негiзi.
Айнакөл [бұлақ] –
жарқырап жатқан мөлдiр тұнық су.
Достарыңызбен бөлісу: