Айнабұлақ – өзен. «Айна» және «бұлақ» – өзен сөздерінен шыққан, яғни
«мөлдір, таза өзен» дегенді білдіреді.
Айнасу – айна 1.
Тап-таза, жалтыраған, жарқыраған. 2.
Жып-жылтыр, жап-жалтыр, бiртегiс. Сузен, көл т.б. түзетiн мөлдiр сұйық зат. Әйелдер
су тасып жүр (Т.Нұртазин) 2.
Ағынды өзен. 3.
Құрғақ емес, ылғал. Yстi-басы
су болды (Құмарова). Су айдыны – су
дың жиналған орны, көл, бассейн. Су
жайылма –
өзен тасқындарынан кейiн ойпаң жерде пайда болатын сулы алқап. Ақжар –1.
Судың өз арнасымен бiрқалыпты жылжуы. Су ағып жатыр.
Жар –
Өзеннiң тiк құлама жағасы биiк қабақ. Жарға жықты (итердi,
соқты) –
пәлеге ұшыратты, жаманшылыққа итерді. Аққора –1.
Сүттiң, қардың түсiндей апп ақ түс. Қора 1.
Мал қамауға арналған орын, жай. ~ ға мал қамады. 2.
Есiк алдындағы төңiрегi қоршалған ашық жер, аула. Аққора – өзен. Қора түркі-моңғол тілдерінде қуыс, қорған, пана деген
ұғымды білдіреді. Түркі-моңғол тіліндегі «қора» сөзі – бостық, ойпан, бекініс
мағынада қолданылады.
Ақсу – Ащысу тармағы. Ақ сөзі судың түсін (ақтығын) көрсетпейді,
ағындылығын, тау басынан өз арнасымен төмен қарай ағып келетін қардың
суы екендігын көрсетеді.
Аққұдық –
Ақ – 1.
Сүттiң, қардың түсiндей аппақ түс. Құдық –
Жердiң су шығатын қабатына дейiн қазылған су шыққан жер ,
тiк шұңқыр. ~ қазды.
Ақөзек – 2.
Ағы басым, ақ араласқан түс. ~ сұр 1.
Судың өз арнасымен бiрқалыпты жылжуы. Су ағып жатыр. Өзек –
Бiр кезде су ағып, кейiннен құрғап қалған көгалды, жыралы сай-сала, өзен арнасы. Алаңды қақ жарып
терең ~ жатыр.
Сай-салалы, ой шұқырлы (жер). Биыл ~ шiлiктi жерлер шабылмай қалды.