болса да гүлденіп, өркендей береді ғой. 150 адамдық шектен асып кетсе, бұрынғы қурылымдар жумыс іс- тей алмайды. Мың солдаттан туратын дивизияны взвод сияқты бас- қару мүмкін емес. Табысты отбасылық бизнес өсіп-өркендеп, көп қыз- меткер жалдауға тура келсе, дағдарысқа ушырайды. Сол сәтте қайта құрылмаса, компания әдетте тоқырап тынады. Homo sapiens бул табалдырықты аттап өтудің амалын қалай тауып, ондаған мың адам туратын қала турғызды, жүздеген миллион халқы бар империялар қура білді? Тап осы жерде қиялдың тілі кәдеге асты. Миф біріктірсе, бір-бірімен таныс емес адамдардың ауқымды шоғыры ырысты ынтымақтастыққа жетеді. Кез келген кең көлемді - жаңа замандағы мемлекеттен ортағасыр- лық шіркеуге, антикалық қала мен ежөлгі тайпаға дейінгі адамдар ынты- мақтастығы қиялда ғана жүретін ортақ мифтен өрбиді. Өмірде бірін-бірі көрмеген екі католик біргө крест жорығына аттана алады немесе госпи таль салуға қажет қаржы жинай алады, өйткені екеуі де Қудай адам кей- піне еніп, күнөмізді жою үшін өзін ағашқа көрө шегелеп тастауға ықтияр- лы болғанына сенеді. Мемлекет ұлттық мифтерге арқа сүйейді. Серб ұлты мен елінің, серб туына сенетін екі бөйтаныс серб бір-бірін сөзсіз түсінеді. Корпорациялар өзінің экономикалық мифтерін құрастырады. Сот жүйесі бірегей құқықтық мифтер есебінөн өмір сүреді. Бейтаныс екі заңгер тіл табыса кетөді: қаламақысын алған олар - заңдардың, әді- леттілік пен адам қуқықтарының барына сенеді. Алайда осылардың барлығы адамдар ойдан шығарып, бір-біріне айтып жүргөн қиялда ғана ғумыр кешеді. Шынайы өмірде Қудай да, улт пен корпорация да, ақша да, адам құқықтары мен заңдар да жоқ, әділеттіліктің өзі адамдардың ұжымдық қиялында ғана.
