~ 337 ~
дәрежелеріне даму тежелуінің глобальдылығы және неғҧрлым «балғын»
психикалық функциялардың жетiлмеуi тән.
Соңғы жылдарда олигофренияларды динамикалық зерттеу қолданылуда.
Әлеуметтiк-еңбектік реабилитация жҥркізу арқылы психикалық ақауды
компенсациялау мҥмкiндігі пайда болды.
Қолайсыз факторлар әсерiнен (психикалық
жарақаттар, соматикалық
инфекциялық аурулар, жыныстық метаморфоз, қартаю, алкоголизация және
т.б.) декомпенсация жағдайы пайда болуы мҥмкiн. Декомпенсацияның
клиникалық кӛрiністері невроз тәрiздi
және психопатия тәрiздi
бҧзылыстармен, сонымен қатар пубертат алды және пубертатты кезеңдерде
ӛзгерген сана фонында аффективті және қозғалыстық бҧзылыстармен, егде
жас кезеңінде галлюцинаторлы және сандырақтық феномендермен - психоз
жағдайларымен
кӛрiнедi.
Психоз
қҧрылымы
мазмҧнының
элементарлылығымен ерекшеленеді.
Олигофрения синдромдары аса стабильдi, сондықтан емдеу кезiнде
айтарлықтай тиімді әсерге қол жеткізу мҥмкiн емес. Бҧған
қарамастан
медико-педагогикалық шаралар комплексін ӛткізу науқастардың ӛмірлік
жағдайларға адаптациялануына оң ықпал кӛрсетуі мҥмкін.
Достарыңызбен бөлісу: