дүмпу
төбелері
деп
аталады
,
ол
тоң
қабатындағы
судың
мұзға
айналуынан
пайда
болады
.
Олардың
биіктігі
2
метрден
аспайды
,
оның
төбесінен
жан
-
жаққа
жарықшақтар
таралады
.
Тоң
қабаттары
тундра
зонасында
кең
таралғандықтан
шымтезекті
дүмпу
төбешіктері
басым
кездеседі
.
Олар
ұзақ
уақыт
сақталады
,
арасында
биіктігі
3-7
метрге
жететін
жеке
төбелер
де
кездеседі
.
Оларды
иректелген
батпақты
каналдар
жалғастырады
.
Бұл
құрылымдарды
жергілікті
халық
ерсей
деп
атайды
.
Осы
төбелерге
тоң
аралық
жəне
тоң
асты
сулары
келіп
келіп
қосылған
жағдайда
өте
ірі
мұзды
төбелер
пайда
болады
.
Оларды
гидролакколит
деп
атайды
.
Олардың
биктігі
70
метр
,
диаметрі
200
метрге
дейін
жетеді
.
Оларды
Сібір
жерінде
булгуннях
,
Аляскада
пинго
деп
атайды
.
Егер
тоң
аралық
тоң
асты
сулары
жер
бетіне
жарып
шықса
,
мұздық
қабаттар
пайда
болады
.
Олар
жергілікті
өзен
арналарын
та
-
банына
дейін
мұзға
айналдырады
.
Оларды
тарын
деп
атайды
.
Тоң
қабаттары
жер
бетіне
жақын
болса
,
структуралық
қабат
-
тар
деп
аталатын
жер
бедері
түзіледі
.
Олар
тасты
көпбұрыштар
,
тас
құдықтар
,
тас
жолақтар
түрінде
таралады
.
Бес
жəне
алты
бұрышты
құрылымдар
басым
кездеседі
.
Тоңды
жағалауларды
теңіз
жылы
суларының
ерітуінен
жəне
адамның
шаруашылық
əрекеті
əсерінен
(
өрт
)
тоң
қабаттарының
еруі
табақша
,
шұңқыр
,
ойыс
,
қолат
,
иін
,
көл
қазаншұңқырлары
сияқты
164
термокарст
пішіндерінің
түзілуіне
себепші
болады
.
Көлдердің
тереңдігі
20-30
метрге
дейін
жетеді
.
Жылы
өзен
суларының
тоң
қабаттарын
ерітуі
эрозиялық
тілімденуді
күшейтеді
.
Олардың
жолында
кездесетін
тоңсыз
қабаттардан
биіктігі
бірнеше
метрге
жететін
төбелер
пайда
болады
,
оларды
жергілікті
халық
байджарах
деп
атайды
.
Эолдық
процестер
əрекетінен
қалыптасатын
жер
бедері
пішіндері
.
Желдің
əрекетіне
байланысты
геоморфологиялық
про
-
цестер
əсерінен
түзілетін
жер
бедері
пішіндерін
эолдық
(
грек
тілінде
,
Ailos
–
жел
тəңірі
,
құдайы
деген
мағына
береді
)
жер
бедері
деп
атайды
.
Эолдық
процестердің
морфологиялық
жағынан
көрініс
беру
үшін
:
жауын
-
шашынның
өте
аз
болуы
;
қатты
желдердің
жиі
соғуы
;
өсімдік
жамылғысының
мүлдем
жоқ
болуы
немесе
өте
сирек
кездесуі
;
таужыныстарының
мейлінше
үгілу
нəтижесінде
өте
ұсақ
,
шаң
-
тозаң
түрінде
болуы
сияқты
физикалық
-
географиялық
жəне
геологиялық
жағдайлардың
белгілі
түрде
үйлесуі
қажет
.
Эолдық
процестер
əрекетінен
қалыптасатын
жер
бедері
пішіндері
көп
жағдайда
аридты
(
латын
тілінде
,
aridus
–
құрғақ
де
-
ген
мағына
береді
)
климат
аймақтарына
тəн
болып
келеді
.
Мұндай
жағдайлар
жауын
-
шашынның
жылдық
мөлшері
250
мм
-
ден
аспай
-
тын
тропиктік
жəне
қоңыржай
ендіктердің
қуаңшылық
климаттағы
шөл
жəне
шөлейтті
жерлерінде
жиі
кездеседі
.
Эолдық
процестер
,
ең
алдымен
,
физикалық
-
географиялық
жағдаймен
,
ылғал
мен
жылудың
белгілі
бір
өзара
қарым
-
қатынасы
арасындағы
құбылыстармен
тығыз
байланысты
.
Эолдық
əрекетке
қолайлы
жағдай
арктикалық
жəне
антарктикалық
климаттық
бел
-
деулерде
де
болады
.
Төрттік
кезеңде
эолдық
процестер
материктік
мұз
жамылғысы
-
ның
шетіне
таяу
жалғасқан
перигляциялдық
аймақтардағы
зандрлы
жазықтарға
да
тəн
болған
.
Белгілі
жағдайда
эолдық
процестер
басқа
табиғат
белдеулерінде
де
кездеседі
.
Климаттық
жағдайына
қарамастан
борпылдақ
құмның
үгілуі
теңіз
жəне
көл
жағасында
да
байқалады
.
Эолдық
жер
бедері
пішіндері
аллювийлік
материалдың
жиналуы
нəтижесінде
өзен
аңғарларында
да
қалыптасады
.
Жел
əрекеттерінің
қарқынды
түрде
жүзеге
асу
аймақтарына
кең
алқапты
шөл
жəне
шөлейт
зоналары
,
теңіз
бен
көлдің
аккумуляция
-
лық
жағалары
жəне
өзен
аңғарларының
құм
шоғырланған
бөліктері
жатады
.
Жалпы
эолдық
процестер
:
165
1)
дефляция
–
борпылдақ
,
бос
жыныстардың
үрленіп
,
ұшырылуы
;
2)
желдің
əрекетінен
ұшатын
қатты
жыныстар
мен
құм
бөлшектерінің
басқа
тау
жыныстарына
механикалық
əсер
етуі
,
қажап
-
бұзуы
,
өндеуі
,
тегістеуі
,
тесуі
(
корразия
);
3)
эолдық
материалдың
тасымалдануы
жəне
жинақталуы
сияқты
түрлерге
бөлінеді
.
Құмды
дауылдар
мен
күнделікті
соғатын
жергілікті
жел
əрекетімен
құмдар
мен
шаң
-
тозаңның
жинақталуы
нəтижесінде
жер
бетінде
түрліше
эолдық
-
аккумуляциялық
пішіндер
қалыптасады
(
79-
сурет
).
79-
сурет
.
Шаңды
(
құмды
)
дауылдар
Эолдық
-
аккумуляциялық
пішіндердің
қарапайым
түріне
құм
үйінділері
жатады
.
Олар
биіктігі
1-2
метрге
жететін
бұта
,
дөңбек
тас
секілді
тосқауылдардың
ық
жағында
қалыптасатын
кішігірім
жел
бағытына
сəйкес
созыла
орналасқан
дөңестер
.
Осы
дөңестер
өсе
келе
өзі
де
желге
тосқауыл
болып
,
құмдар
оның
алдында
үйіле
бастайды
.
Ақырында
тасқауылдар
құмның
астында
көміліп
,
биіктігі
5-6
метрге
дейін
жететін
симметриялық
эолдық
үйінділер
түзіледі
.
Құмды
қырқалар
–
ұзындығы
бірнеше
километр
,
биіктігі
10-
30
м
-
ге
дейін
жететін
желдің
тұрақты
бағытына
қарай
орналасқан
құмды
тізбекті
қырқалар
.
Құм
жалдары
басым
желдердің
бағытына
сəйкес
қырқа
бойымен
ауысып
жылжи
береді
де
,
оның
ұзарып
,
өсуін
қамтамасыз
етеді
.
Соның
нəтижесінде
бір
-
бірімен
жарыса
созылып
жататын
жіңішке
қырқалар
түріндегі
құм
жалдары
қалыптасады
.
Құмды
166
қырқалардың
өздеріне
тəн
басты
белгісі
–
жел
жақ
беткейі
мен
ық
жақ
беткейінің
көлбеулігі
жөнінен
олардың
бір
-
бірінен
айырмасы
жоқ
.
Құмдарды
көбінесе
,
шөл
-
шөлейттік
өсімдік
жамылғысы
жауып
жатады
.
Аридті
-
денудациялық
жер
бедері
пішіндері
шөлдің
барлық
типінде
дерлік
кездеседі
.
Биік
таулық
шөлдерде
алма
-
кезек
ауысып
келетін
массивтер
мен
ойыстар
жүйесі
қалыптасады
.
Оларды
боль
-
сон
(
испан
тілінде
–
қалта
деген
мағына
береді
)
деп
атайды
.
Боль
-
сондар
Өлі
теңіз
маңында
,
Түрікменстан
жерінде
,
Үлкен
Алапта
,
Ти
-
бетте
кең
таралған
.
Больсондардың
ішкі
бөлігі
біртіндеп
аласаратын
жартасты
тау
алды
жазығына
ұласады
,
оны
–
педимент
деп
атайды
.
Тектоникалық
тыныштық
жағдайында
жекелеген
больсон
-
дар
бір
-
бірімен
жалғасып
,
денудациялық
жолмен
тегістелген
өте
ауқымды
аласа
жазықтарға
айналады
.
Оларды
педиплен
деп
атай
-
ды
.
Олардың
арасында
денудацияға
төзімді
жыныстардан
құралған
,
жекелеген
қалдық
массивтер
кездесуі
мүмкін
.
Мұндай
жер
бедері
Африканың
құрғақ
саванналары
мен
шөлдеріне
жəне
Орта
Азия
шөлдеріне
тəн
болып
келеді
.
Жазық
жер
шөлдеріне
гамада
(
хамада
)
жəне
серир
(
қиыршық
тасты
)
тасты
шөл
ландшафты
тəн
.
Гамадаларда
ұсақ
тастардан
ірі
жартасқа
дейінгі
үгілу
өнімдері
жинақталады
.
Көп
жағдайда
көтеріңкі
,
биік
,
өсімдік
мүлдем
кездеспейтін
бөліктерде
таралады
.
Сахара
мен
Гоби
шөлдерінде
көптеп
кездеседі
.
Серирлер
неғұрлым
төмен
жатқан
ойыстар
табанында
таралады
,
жел
көтеріп
кете
алмайтын
қиыршық
тастардан
құралады
.
Тəуліктік
температура
ауытқуы
əсерінен
тау
жыныстарының
беткі
бөлігі
қабыршықтанып
үгіледі
,
ол
процесті
–
Достарыңызбен бөлісу: |